Przejdź do zawartości

Filip Koburg-Koháry

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Filip Koburg-Koháry
Ferdynand Filip Maria August Rafał
Ferdinand Philipp Maria August Rafael von Sachsen-Coburg und Gotha-Koháry
Ilustracja
1875
Herb
Książę saski na Koburgu i Koháry
Dynastia

Koburgowie-Koháry

Data i miejsce urodzenia

28 marca 1844
Paryż

Data i miejsce śmierci

4 lipca 1921
Coburg

Ojciec

August Koburg-Koháry

Matka

Klementyna Orleańska

Żona

Ludwika Koburg

Dzieci

Leopold Klemens, Dorota Maria

Rodzeństwo

Ludwik August, Klotylda Maria, Maria Amelia, Ferdynand Maksymilian

Odznaczenia
Order Złotego Runa (Hiszpania) Order Świętych Cyryla i Metodego (Bułgaria) Wielka Wstęga Orderu Leopolda (Belgia) Krzyż Wielki Orderu Karola III (Hiszpania) Kawaler Orderu Wieży i Miecza (Portugalia) Krzyż Wielki Orderu Łaźni (Wielka Brytania) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Królewskiego Wiktoriańskiego (GCVO) I Klasa Orderu Orła Czerwonego (Prusy) Order Orła Czarnego (Prusy) Order św. Huberta (Bawaria) Order Ludwika (Hesja) Order Korony Rucianej (Saksonia) Order Ernestyński (Saksonia) Krzyż Wielki Orderu Świętego Karola (Monako) Baliw Wielkiego Krzyża Honoru i Dewocji w Posłuszeństwie – Zakon Maltański (SMOM)

Ferdynand Filip Maria August Rafał Koburg-Koháry, niem. Ferdinand Philipp Maria August Rafael von Sachsen-Coburg und Gotha-Koháry (ur. 28 marca 1844 w Paryżu, zm. 3 lipca 1921 w Coburgu) – niemiecki arystokrata, 1881–1921 tytularny książę Koháry, członek katolickiej linii dynastii koburskiej, numizmatyk.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Przyszedł na świat w paryskim pałacu Tuileries jako pierworodny syn Augusta Koburga-Koháryego (1818–1881), księcia Koháry i jego żony Klementyny Orleańskiej (1817–1907), królewny Francuzów. Miał czworo młodszego rodzeństwa, siostry: Klotyldę Marię (1846–1927) i Marię Amelię (1848–1894), oraz braci: Ludwika Augusta (1845–1907) i Ferdynanda Maksymiliana (1861–1948), przyszłego cara Bułgarów[1]. W 1859–1863 uczęszczał do Gimnazjum Teresianum w Wiedniu. Następnie był słuchaczem austro-węgierskiej szkoły kadetów[2]. W 1865–1870 studiował w Terezjańskiej Akademii Wojskowej, z której ukończeniem otrzymał awans na stopień majora i przydział do armii. W czasie studiów nawiązał przyjaźń z Rudolfem Habsburgiem-Lotaryńskim, następcą tronu Austro-Węgier, którego stał się powiernikiem. Przyjaźń ta okazała się dozgonna i wymownie podkreślona, kiedy to właśnie Filip Koburg-Koháry wraz z kamerdynerem Johannem Loschekem odnalazł martwych Rudolfa i jego kochankę Marię Vetsera w pałacu myśliwskim w Mayerling[3].

4 lutego 1875 w Brukseli Filip poślubił swoją kuzynkę Ludwikę (1858–1924), królewnę Belgów, córkę Leopolda II i Marii Henryki Habsburżanki. W 1896 małżeństwo uległo rozpadowi, kiedy to Ludwika odeszła od męża i związała się ze swoim wieloletnim kochankiem, Gézą Mataciciem-Kegleviciem (1867–1923). W 1898 Filip Koburg-Koháry uzyskał wyłączne prawa rodzicielskie nad dwójką dzieci, pochodzącymi z małżeństwa. W tym samym roku na wyraźne polecenie cesarza Franciszka Józefa I, Filip Koburg-Koháry stoczył pojedynek ze swoim rywalem, z którego obaj wyszli bez większych ran. 15 stycznia 1906 związek uległ rozwodowi. Małżeństwo Ludwiki i Filipa spłodziło dwoje dzieci:

Po rozwodzie Filip Koburg-Koháry przeniósł się wraz z dziećmi do pałacu Bürglaß w Coburgu, gdzie zmarł w 1921. Został pochowany w kościele św. Augustyna. Spadkobiercą majątku i tytułu książęcego został jego bratanek Piotr August (1866–1934).

Numizmatyka

[edytuj | edytuj kod]

Filip Koburg–Koháry żywo interesował się historią pieniądza. Posiadał pokaźne zbiory numizmatyczne, obejmujące monety z wielu krajów Europy, głównie Saksonii i krajów rządzonych przez różne gałęzie dynastii Wettynów. Obok nich dużą część zbiorów zajmowały monety pochodzące z Bliskiego Wschodu, Chin, Japonii i krajów Azji Środkowej. W 1875 został członkiem honorowym Belgijskiego Towarzystwa Numizmatycznego. Od tej pory regularnie publikował w organie prasowym towarzystwa. Zbiory numizmatyczne Filipa Koburga-Koháry’ego zostały rozproszone po jego śmierci. Znaczna ich część została zlicytowana na aukcji we Frankfurcie nad Menem w 1928. Eksponaty pochodzące z jego kolekcji sukcesywnie trafiają do zbiorów publicznych, jednak nadal trwają prace katalogowe nad jej zasobem[4].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Genealogia

[edytuj | edytuj kod]
Prapradziadkowie ks. Saksonii-Koburg-Saalfeld

Ernest Fryderyk

(1724–1800)

∞1749

Zofia z Brunszwiku-Wolfenbüttel

(1724–1782)

hr. Reuss-Ebersdorf

Henryk III

(1724–1779)

∞1754

Karolina z Erbach-Schönberg

(1727–1796)

Ignác József Koháry

(1726–1777)

∞ok. 1750–1760

Maria Gabriella Cavriani

(1736–1803)

Jiří Kristián Waldstein-Wartenberg

(1743-1791)

∞1765

Elisabeth von Ulfeldt

(1747–1791)

Ludwik Filip Orleański Gruby

(1725–1785)

∞1743

Ludwika Henryka Burbon-Conti

(1726–1759)

Ludwik Jan Burbon

(1725–1793)

∞1744

Maria Teresa d’Este

(1726–1754)

kr. Hiszpanii, Neapolu i Sycylii

Karol III

(1716–1788)

∞1738

Maria Amelia Saska

(1724–1760)

ces. rzymsko-niemiecki

Franciszek I

(1708–1765)

∞1736

kr. Czech i Węgier, aks. Austrii

Maria Teresa

(1717-1780)

Pradziadkowie ks. Saksonii-Koburga-Saalfeld

Franciszek

(1750–1806)

∞1777

Augusta Reuss-Ebersdorf

(1757–1831)

Ferenc József Koháry

(1767–1826)

∞1792

Maria Antonia Waldstein-Wartenberg

(1771–1854)

Ludwik Filip Orleański Równy

(1747-1743)

∞1769

Ludwika Maria Burbon

(1753-1821)

kr. Obojga Sycylii

Ferdynand I

(1751-1825)

∞1768

Maria Karolina Habsburg-Lotaryńska

(1752–1814)

Dziadkowie Ferdynand Jerzy Koburg

(1785–1851)

∞1815

Maria Antonina Koháry

(1797–1862)

kr. Francuzów

Ludwik Filip I

(1773–1850)

∞1809

Maria Amelia Burbon-Sycylijska

(1782–1866)

Rodzice August Wiktor Koburg-Koháry

(1818–1881)

∞1843

Maria Klementyna Orleańska

(1817–1907)

Filip Koburg-Koháry (1844–1921)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Böttcher 2019 ↓, s. 15.
  2. Böttcher 2019 ↓, s. 21–23.
  3. Margot Judtmann, Mayerling ohne Mythos : ein Tatsachenbericht, Wien: „Kremayr & Scheriau” Verlag, 1982, s. 35, ISBN 978-3-218-00364-3 (niem.).
  4. Böttcher 2019 ↓, s. 347.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Hans-Joachim Böttcher: Ferdinand von Sachsen-Coburg und Gotha 1861–1948 : Ein Kosmopolit auf dem bulgarischen Thron. Berlin: Osteuropazentrum Verlag, 2019. ISBN 978-3-89998-296-1. (niem.).