Feliks Błocki
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
18 listopada 1905 |
Data i miejsce śmierci |
10 kwietnia 1975 |
Specjalność: telekomunikacja | |
Alma Mater | |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia | |
Odznaczenia | |
Feliks Błocki (ur. 18 listopada 1905 w Żurawnie, zm. 10 kwietnia 1975 w Warszawie) – profesor, inżynier elektryk, specjalista w dziedzinie telekomunikacji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył gimnazjum w Złoczowie i wstąpił na Oddział Elektromechaniczny Wydziału Elektrycznego Politechniki Lwowskiej, gdzie w 1931 uzyskał dyplom inżyniera elektryka. Już w 1930 został asystentem w Katedrze Fizyki, a po awansie na adiunkta pracował w laboratorium teletechnicznym, jednocześnie podejmując pracę w Dyrekcji Telefonii i Telegrafów we Lwowie na stanowisku specjalisty.
Okres II wojny światowej przepracował w podrzędnych jednostkach Politechniki Lwowskiej.
W 1945 rozpoczął pracę na Politechnice Warszawskiej, a w 1955 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego. Na Politechnice kierował Katedrą Teletransmisyjnych Urządzeń Przewodowych, gdzie opracowano pierwsze w Polsce urządzenie telefonii 12-krotnej. Pracował także w Instytucie Łączności, gdzie kierował pracami nad opracowaniem tranzystorowego traktu liniowego dla telefonii wielokrotnej oraz opracowaniem telefonii czasowej o modulacji kodowej (PCM). W 1971 przeszedł na emeryturę.
Feliks Błocki był dwa razy laureatem Nagrody Państwowej II stopnia w 1964 i 1974 roku oraz tytułu Mistrz Techniki Polskiej w 1973 roku dla siebie i zespołu. Był autorem wielu publikacji w prasie technicznej, współautorem książki Systemy wielokrotne w telekomunikacji oraz skryptu Telefoniczne systemy wielokrotne o podziale czasowym.
Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 126-2-8)[1][2].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1971)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1965)
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (1974)
- Złota Odznaka Honorowa Stowarzyszenia Elektryków Polskich (1974)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Elżbieta Borysowicz: Wykaz zmarłych Profesorów Politechniki Warszawskiej pochowanych na Powązkach w Warszawie. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 2015, s. 9. ISBN 978-83-7814-461-8.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: FELIKS BŁOCKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-10] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Młody Technik Nr 12/1974, Warszawa: Instytut Wydawniczy „Nasza Księgarnia”, 1974. s. 23.
- Profesorowie i docenci Wydziału Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki Warszawskiej 1951–2001 (pod redakcją Jana S. Bobera i Romana Z. Morawskiego), Warszawa 2001, s. 24–25 (z fotografią).
- Ludzie związani ze Lwowem
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Medalem Komisji Edukacji Narodowej
- Pochowani na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
- Polscy inżynierowie elektrycy
- Urodzeni w 1905
- Wykładowcy Politechniki Warszawskiej
- Zmarli w 1975