Federico Delbonis
_(29749592692).jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
5 października 1990 |
| Wzrost |
193 cm |
| Gra |
leworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny |
2007 |
| Zakończenie kariery |
aktywny |
| Trener | |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
2 |
| Najwyżej w rankingu |
33 (9 maja 2016) |
| Australian Open |
3R (2016) |
| Roland Garros |
4R (2021) |
| Wimbledon |
1R (2014–2016, 2018, 2019, 2021, 2022) |
| US Open |
2R (2014, 2016) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
2 |
| Najwyżej w rankingu |
110 (22 lipca 2019) |
| Australian Open |
2R (2020) |
| Roland Garros |
3R (2019) |
| Wimbledon |
2R (2016, 2018) |
| US Open |
2R (2015, 2019) |
Federico Delbonis (ur. 5 października 1990 w Azul) – argentyński tenisista, zdobywca Pucharu Davisa 2016, olimpijczyk z Rio de Janeiro (2016).
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Karierę tenisową rozpoczął w 2007 roku.
W lipcu 2013 roku awansował do finału kategorii ATP World Tour w Hamburgu, po wyeliminowaniu m.in. Rogera Federera. W spotkaniu o tytuł przegrał 6:4, 6:7(8), 2:6 z Fabio Fogninim, nie wykorzystując w drugim secie trzech piłek meczowych.
Na początku marca 2014 roku Delbonis wygrał turniej ATP World Tour w São Paulo, gdzie w finale był lepszy od Paolo Lorenziego. W maju awansował do finału w Nicei, w którym przegrał z Ernestsem Gulbisem.
W kwietniu 2016 roku wygrał drugi w karierze turniej z cyklu ATP World Tour w Marrakeszu, w meczu mistrzowskim pokonując Bornę Ćoricia 6:2, 6:4. Pod koniec roku zdobył z reprezentacją Argentyny Puchar Davisa. W decydującym meczu o tytule pokonał 6:3, 6:4, 6:2 Ivo Karlovicia[1]. Latem Delbonis zagrał na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro przegrywając w pierwszej rundzie singla i debla[2].
Na początku marca 2018 zwyciężył w konkurencji gry podwójnej w São Paulo partnerując Máximo Gonzálezowi. W sierpniu został finalistą debla w Kitzbühel, gdzie startował wspólnie z Danielem Braccialim.
Sezon 2019 Argentyńczyk zakończył z deblowym tytułem w São Paulo, partnerując Máximo Gonzálezowi. Razem z Horaciem Zeballosem został finalistą w Båstad.
W 2021 roku razem z Jaume Munarem osiągnęli finał zawodów w Santiago.
W rankingu gry pojedynczej Delbonis najwyżej był na 33. miejscu (9 maja 2016), a w klasyfikacji gry podwójnej na 110. pozycji (22 lipca 2019).
Finały w turniejach ATP Tour
[edytuj | edytuj kod]| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (2–2)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 21 lipca 2013 | Hamburg | Ceglana |  Fabio Fognini
|
6:4, 6:7(8), 2:6 |
| Zwycięzca | 1. | 2 marca 2014 | São Paulo | Ceglana (hala) | Paolo Lorenzi
|
4:6, 6:3, 6:4 |
| Finalista | 2. | 24 maja 2014 | Nicea | Ceglana |  Ernests Gulbis
|
1:6, 6:7(5) |
| Zwycięzca | 2. | 10 kwietnia 2016 | Marrakesz | Ceglana |  Borna Ćorić
|
6:2, 6:4 |
Gra podwójna (2–3)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 4 marca 2018 | São Paulo | Ceglana |  Máximo González
|
 Wesley Koolhof Artem Sitak
|
6:4, 6:2 |
| Finalista | 1. | 4 sierpnia 2018 | Kitzbühel | Ceglana | Daniele Bracciali
|
 Roman Jebavý Andrés Molteni
|
2:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 2. | 3 marca 2019 | São Paulo | Ceglana (hala) | Máximo González
|
 Luke Bambridge Jonny O’Mara
|
6:4, 6:3 |
| Finalista | 2. | 21 lipca 2019 | Båstad | Ceglana | Horacio Zeballos
|
 Sander Gillé Joran Vliegen
|
7:6(5), 5:7, 5–10 |
| Finalista | 3. | 14 marca 2021 | Santiago | Ceglana |  Jaume Munar
|
Simone Bolelli Máximo González
|
6:7(4), 4:6 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wirtualna Polska Media, Puchar Davisa: Federico Delbonis lepszy od Ivo Karlovicia. Pierwszy triumf Argentyny w historii rozgrywek – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 27 listopada 2016 [dostęp 2018-03-05] (pol.).
- ↑ Federico Delbonis Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-03-05] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-05] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-21] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-21] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-21] (ang.).