Przejdź do zawartości

Enkefaliny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Enkefaliny (z gr. enképhalos) – peptydy opioidowe.

Candance Pert i Solomon Snyder (1973) odkryli, że działanie opioidów polega na wiązaniu się ze specyficznymi receptorami w mózgu. Z tego odkrycia wynikał m.in. wniosek, że mózg musi mieć swoje własne substancje opioidopodobne[1].

Dwie z nich to neuroprzekaźniki peptydowe:

Mimo że enkefaliny pod względem chemicznym nie są podobne do morfiny, oddziałują na te same receptory, tak jak kilka innych substancji obecnych w mózgu, m.in. β-endorfina.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. James W. Kalat: Biologiczne podstawy psychologii. Warszawa: PWN, 2006, s. 456. ISBN 978-83-01-14688-7.
  2. Enkephalin, Methionine. meshb.nlm.nih.gov. [dostęp 2017-09-18].
  3. Enkephalin, Leucine. meshb.nlm.nih.gov. [dostęp 2017-09-18].