Przejdź do zawartości

Elmar Borrmann

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elmar Borrmann
Data i miejsce urodzenia

18 stycznia 1957
Stuttgart

Wzrost

176 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  RFN
Igrzyska olimpijskie
złoto Los Angeles 1984 szermierka
(szpada druż.)
srebro Seul 1988 szermierka
(szpada druż.)
Mistrzostwa świata
złoto Wiedeń 1983 szpada ind.
złoto Sofia 1986 szpada druż.
srebro Melbourne 1979 szpada druż.
srebro Lozanna 1987 szpada druż.
srebro Denver 1989 szpada druż.
brąz Clermont-Ferrand 1981 szpada ind.
Reprezentacja  Niemcy
Igrzyska olimpijskie
złoto Barcelona 1992 szermierka
(szpada druż.)
Mistrzostwa świata
złoto Haga 1995 szpada druż.
srebro Ateny 1994 szpada druż.
srebro Kapsztad 1997 szpada druż.
srebro Seul 1999 szpada druż.
brąz Budapeszt 1991 szpada druż.
brąz Essen 1993 szpada druż.
Odznaczenia
Srebrny Liść Laurowy (RFN)

Elmar Borrmann (ur. 18 stycznia 1957 w Stuttgarcie[1]) – niemiecki szermierz, szpadzista, reprezentujący także RFN, trzykrotny medalista olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.

Na igrzyskach olimpijskich w Los Angeles w 1984 roku reprezentacja RFN w składzie: Elmar Borrmann, Volker Fischer, Gerhard Heer, Rafael Nickel i Alexander Pusch zdobyła złoto w turnieju drużynowym. Indywidualnie zajął szóste miejsce. Podczas rozgrywanych cztery lata później igrzysk olimpijskich w Seulu wspólnie z Volkerem Fischerem, Thomasem Gerullem, Alexandrem Puschem i Arndem Schmittem zdobył drużynowo srebrny medal. Indywidualnie nie startował. Następnie, jako reprezentant zjednoczonych już Niemiec, razem z Robertem Felisiakiem, Arndem Schmittem, Uwe Proske i Władimirem Riezniczenko zwyciężył w drużynie na igrzyskach olimpijskich w Barcelonie w 1992 roku. Brał również udział w igrzyskach olimpijskich w Atlancie w 1996 roku, zajmując 4. miejsce w zawodach drużynowych i 16. w indywidualnych.

Podczas mistrzostw świata w Melbourne w 1979 roku wspólnie z Alexandrem Puschem, Adrianem Germanusem, Hannsem Janą i Manfredem Beckmannem[2] zdobył srebrny medal w zawodach drużynowych. W tej samej konkurencji zdobywał następnie złote medale na mistrzostwach świata w Sofii (1986) i mistrzostwach świata w Hadze (1995), srebrne podczas mistrzostw świata w Lozannie (1987), mistrzostw świata w Denver (1989), mistrzostw świata w Atenach (1994), mistrzostw świata w Kapsztadzie (1997) i mistrzostw świata w Seulu (1999) oraz brązowe na mistrzostwach świata w Budapeszcie (1991) i mistrzostwach świata w Essen (1993). Ponadto wywalczył złoty medal indywidualnie na mistrzostwach świata w Wiedniu w 1983 roku (pokonując w finale Szwajcara Daniela Gigera) oraz brązowy podczas mistrzostw świata w Clermont-Ferrand w 1981 roku (plasując się za Węgrem Zoltánem Székelym i Aleksandrem Możajewem z ZSRR)[3].

Zdobył również srebrny medal indywidualnie na mistrzostwach Europy w Limoges w 1996 roku, przegrywając w finale z Rosjaninem Pawłem Kołobkowem[4].

Po zakończeniu kariery pracował jako broker. W 2019 roku został skazany przez sąd w Würzburgu na karę 2 lat pobawienia wolności w zawieszeniu za oszustwo finansowe[5].

Starty olimpijskie (medale)

[edytuj | edytuj kod]
Los Angeles 1984
  • szpada drużynowo – złoto
Seul 1988
  • szpada drużynowo – srebro
Barcelona 1992
  • szpada drużynowo – złoto

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. �� Elmar Borrmann Biography and Olympic Results | Olympics at Sports-Reference.com. [dostęp 2008-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-18)].
  2. Fencing World Championship Team Medalists. cdn1.sportngin.com. [dostęp 2024-02-15]. (ang.).
  3. Fechten - Weltmeisterschaften (Herren - Degen) [online], sport-komplett.de [dostęp 2023-08-26] (niem.).
  4. Fechten - Europameisterschaften (Herren - Degen) [online], sport-komplett.de [dostęp 2023-08-26] (niem.).
  5. Fraude Processus: Elmar Borrmann à peine avec Sursis (fr.)

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]