Przejdź do zawartości

Daniel Bernoulli

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Daniel Bernoulli
Ilustracja
Daniel Bernoulli, lata 20. XVIII w.
Data i miejsce urodzenia

8 lutego 1700
Groningen

Data i miejsce śmierci

17 marca 1782
Bazylea

Zawód, zajęcie

matematyk, fizyk

podpis
Daniel Bernoulli, ok. 1750

Daniel Bernoulli (ur. 8 lutego 1700 w Groningen, zm. 17 marca 1782 w Bazylei[1]) – szwajcarski matematyk i fizyk, członek zagraniczny Akademii Stanisława w Nancy od 1755 roku[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był profesorem matematyki w Petersburgu od 1725 roku oraz profesorem anatomii i botaniki uniwersytetu w Bazylei od 1733. Katedrę fizyki tamże objął dopiero w 1750 roku. Twórca podwalin mechaniki statystycznej (kinetyczno-molekularna teoria gazów). Obszarem jego zainteresowań były także medycyna i fizjologia. Jako matematyk zajmował się rachunkiem prawdopodobieństwa, równaniami różniczkowymi i metodami przybliżonymi rozwiązywania równań. Zdefiniował liczbę e. Jako fizyk rozwiązał problem struny drgającej i podał równanie ruchu stacjonarnego cieczy idealnej zwane równaniem Bernoulliego. Rozważał również problem paradoksu petersburskiego (postawiony po raz pierwszy przez jego kuzyna Mikołaja (I)) i znalazł jego rozwiązanie, czym stworzył podwaliny pod współczesną teorię oczekiwanej użyteczności. Odkrył także, że poruszający się płyn (ciecz, gaz lub plazma) wywiera tym niższe ciśnienie, im szybciej się porusza.

Pochodził ze znanej rodziny matematyków Bernoullich. Jego ojcem był Johann Bernoulli, a stryjem Jakob Bernoulli.

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Bernoulli Daniel, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-12-19].
  2. Małgorzata Durbas, Akademia Stanisława w Nancy (1750–1766), Kraków 2013, s. 385.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]