Czterdziestolatek. 20 lat później

Czterdziestolatek. 20 lat później

Andrzej Kopiczyński, odtwórca głównej roli.
Inny tytuł	40-latek. 20 lat później
Gatunek	komedia
Kraj produkcji	Polska
Oryginalny język	polski
Twórcy	Jerzy Gruza
Główne role	Andrzej Kopiczyński Anna Seniuk Irena Kwiatkowska Roman Kłosowski Joanna Kurowska Wojciech Malajkat Wojciech Pokora
Muzyka tytułowa	Andrzej Rosiewicz – Dwadzieścia lat minęło...
Liczba odcinków	15
Liczba serii	1
Produkcja
Produkcja	Telewizja Polska Kajtek Kowalski „Dzielnica Łacińska” Sp. z o.o.
Reżyseria	Jerzy Gruza Adam Iwiński (odc. 12)
Scenariusz	Jerzy Gruza Krzysztof Teodor Toeplitz
Muzyka	Jerzy Matuszkiewicz
Zdjęcia	Jerzy Gościk
Scenografia	Mariusz Wituski, Jeremi Brodnicki
Pierwsza emisja
Kraj oryginalnej emisji	Polska
Data premiery	4 grudnia 1993
Stacja telewizyjna	TVP2
Lata emisji	1993–1994
Status	zakończony
Format obrazu	4:3
Format dźwięku	2.0 i 5.1
Chronologia
Poprzednik	Czterdziestolatek
Cytaty w Wikicytatach

Czterdziestolatek. 20 lat później (lub 40-latek. 20 lat później) – polski serial z 1993, będący kontynuacją serialu Czterdziestolatek z lat 70.

1. Jubileusz, czyli jeszcze nie sprzątają
2. Głodówka, czyli zamykanie parasola
3. Aukcja, czyli ojciec założyciel
4. Sinobrody, czyli prawo do życia
5. Puste krzesło, czyli nie wierzę w Świętego Mikołaja
6. Za kulisami, czyli bisnesswoman
7. Kuzynka, czyli powrót do źródeł
8. Redukcja, czyli wolny zawód
9. Przetarg, czyli jedyne wyjście
10. Bliźniak, czyli pieniądz robi pieniądz
11. Musimy się zdzwonić, czyli cienie przeszłości
12. Nagłe zawirowanie, czyli most
13. Pod klucz, czyli prawo własności
14. Nic się nie zdarzy, czyli odmienić życie
15. Drzewo, czyli cel w życiu

Obrazuje dalsze losy rodziny inż. Stefana Karwowskiego. Reżyser, a zarazem współautor scenariusza, Jerzy Gruza, podobnie jak w pierwszej części serialu, sprytnie ukrył podteksty polityczne, będące echem przemian ustrojowych po 1989 w Polsce. Główny bohater próbuje odnaleźć siebie w nowej rzeczywistości społeczno-gospodarczej, zmagając się jednocześnie z licznymi problemami natury osobistej. Serial to połączenie komedii i humoru postaci czy sytuacji z dramatem ludzkiego przemijania odzwierciedlającym się w poczynaniach głównego bohatera i dalszym rozwoju akcji.

Karwowski jest inżynierem pracującym przy odbudowie (po pożarze) Teatru Narodowego. Wkrótce jednak zostaje zredukowany (zwolniony) i decyduje się na założenie własnej firmy budowlanej Stefbud. Jego największą inwestycją jest most koło Garwolina (zaczynał od budowy pomnika na Powązkach). Dzięki znajomej swojego syna poznaje tajniki gry na giełdzie. Na skutek działań różnych osób, w tym Mietka Powroźnego (byłego dyrektora zjednoczenia), swojego zięcia Gerarda oraz posła Mieczysława Gajnego z partii Zdrowa Woda (byłego przełożonego Magdy), zostaje wplątany w wybory do Sejmu jako kandydat aż z trzech list. Ostatecznie wycofuje się ze startu w wyborach. W wolnym czasie zajmuje się wnukami, spotyka też swoją dawną miłość ze studiów.

Magda nadal pracuje w laboratorium w warszawskiej Stacji Filtrów. Odgrywa ważną rolę przy jego prywatyzacji, po czym zostaje szefową nowo powstałej spółki. Próbuje odgrywać – z różnym skutkiem – rolę bizneswoman, w czym wzoruje się na Celinie Powroźnej, właścicielce salonu kosmetycznego (w jednym z odcinków określony jako „fitness centre”).

Karwowscy pragną kupić dom za miastem, jednak stwierdzają, że ich na to nie stać (środki na zakup domu Karwowski inwestuje w akcje, licząc na ich pomnożenie). Kiedy ich mieszkanie zostaje okradzione, odkrywają na nowo proste radości życia. W ostatnim odcinku Stefan sadzi drzewo na skarpie staromiejskiej w Warszawie.

Córka Jagoda jest żoną francuskiego biznesmena (dysponującego kapitałem tunezyjskim) i prowadzi przebojowo jego firmę (Mega Investment), bierze też udział w konkursie „Business Woman Roku”.

Syn Marek pracuje w Instytucie Języków Martwych PAN i prowadzi zajęcia na Uniwersytecie Warszawskim. Dorabia jako ochroniarz i (okazjonalnie) przewodnik wycieczek. Ma troje dzieci (chłopców), każde z innego związku.

Dawna współpracowniczka Karwowskiego na warszawskich budowach, pani Zosia, obecnie przyjaciółka Karwowskich, prowadzi wraz z mężem (byłym wojskowym) pizzerię Angelo (gdzie zatrudnia w charakterze kelnerów absolwentów studiów aktorskich). Były technik Roman Maliniak, tytułowany w serialu „przewodniczącym”, zajmuje ważne stanowisko u szczytów władzy. Ratuje Karwowskiego z opresji (licząc przy tym na korzyści natury PR-owej), przy każdym spotkaniu wypominając mu jednak nomenklaturową przeszłość. Z kolei Kobieta Pracująca, która w socjalizmie żadnej pracy się nie bała, w kapitalizmie poznaje smak bezrobocia (cały czas zdobywając jednak nowe umiejętności), a w końcu zakłada własny interes – zostaje jasnowidzem.

• Czterdziestolatek. 20 lat później w bazie IMDb (ang.)
• Czterdziestolatek. 20 lat później w bazie Filmweb
• Czterdziestolatek. 20 lat później w bazie filmpolski.pl
• Zdjęcia z filmu Czterdziestolatek. 20 lat później w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”