Cognitive walkthrough
Cognitive walkthrough – metoda badawcza używana przy ocenie użyteczności serwisów internetowych i aplikacji, w celu określenia problemów użyteczności. Odpowiada na pytanie, jak łatwo jest użytkownikom (przede wszystkim nowym) wykonywać zadania związane z systemem. Metoda przyjmuje założenie, że nowi użytkownicy wolą uczyć się obsługi systemu poprzez wykonywanie zadań, niż na przykład przez czytanie instrukcji.
Proces cognitive walkthrough rozpoczyna się od analizy zadań i podziału ich na sekwencję kolejnych kroków lub działań niezbędnych do realizacji zadania. Osoby oceniające (np. projektanci) przechodzą (ang. walkthrough) przez kolejne kroki, zdając sobie zestaw pytań na temat każdego z kroków i oceniając zachowanie systemu.
Cathleen Wharton, jedna z autorek metody zaproponowała cztery pytania:[1]
- Czy użytkownik będzie próbował osiągnąć efekt, który daje kolejny krok zadania? Czy będzie rozumiał, że ten krok jest konieczny do realizacji jego celów?
- Czy użytkownik zauważy, że dostępne jest prawidłowe działanie? Np. czy widzi przycisk?
- Czy użytkownik rozumie, że krok zadania może być wykonany przez to działanie? Np. czy nie tylko widzi przycisk, ale czy także rozumie jego treść i w efekcie użyje przycisku?
- Czy użytkownik otrzyma informację zwrotną od systemu? Czy zorientuje się, że wykonał prawidłowo to działanie?
Metoda została rozwinięta na początku lat 90. przez Cathleen Wharton i zyskała szerszą popularność po tym, gdy została omówiona w osobnym rozdziale książki Jakoba Nielsena Usability Inspection Methods.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ C. Wharton i in., The cognitive walkthrough method: a practitioner's guide w: J. Nielsen & R. Mack Usability Inspection Methods, strony 105-140.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Usability Inspection: Cognitive Walkthrough. pages.drexel.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-16)]. - omówienie metody (ang.)