Cmentarz Oficerów Radzieckich we Wrocławiu
51°03′56″N 17°00′13″E/51,065556 17,003611 Fragment cmentarza z glorietą | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Typ cmentarza |
wojskowy |
| Stan cmentarza |
nieczynny |
| Powierzchnia cmentarza |
5,3 ha |
| Liczba pochówków |
763 |
| Data otwarcia |
1945 |
| Zarządca |
Gmina Wrocław |
| Architekt | |
Położenie na mapie Wrocławia  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
| 51°03′56″N 17°00′13″E/51,065556 17,003611
| |
Cmentarz Oficerów Radzieckich we Wrocławiu – wojenna nekropolia oficerów radzieckich poległych lub zmarłych w wyniku ran i chorób odniesionych w czasie oblężenia Wrocławia w roku 1945. Pochowano tu 763 radzieckich oficerów, w tym 69 nieznanych z imienia i nazwiska, pochodzących głównie z 6. Armii I Frontu Ukraińskiego pod dowództwem gen. Władimira Głuzdowskiego. Wśród pochowanych znajdują się także dwaj niemieccy antyfaszyści: Horst Viedt i Josef Wagner, którzy zginęli podczas akcji dywersyjnej 6 maja 1945.
Cmentarz bywa często nazywany „cmentarzem żołnierzy radzieckich”. Jest to błąd, gdyż żołnierze (nie oficerowie), polegli w tym samym okresie, pochowani są w innym miejscu Wrocławia (Cmentarz Żołnierzy Radzieckich na Skowroniej Górze).
Lokalizacja
[edytuj | edytuj kod]Cmentarz znajduje się między ulicami Karkonoską a Wyścigową na działce o powierzchni 5,3 ha w kształcie trójkąta o rozszerzonej podstawie. Nekropolia charakteryzuje się ściśle rozplanowanym układem geometrycznym, głównym elementem jest zaprojektowana w roku 1947 przez Romana Felińskiego glorieta, złożona z pięciu połączonych ze sobą kolumn, usytuowana na wysokim cokole z wyrzeźbioną w granicie urną. Od gloriety prowadzą w kierunku bocznych wejść dwie symetrycznie rozmieszczone aleje drzew. Pomiędzy alejami a głównym wejściem znajdują się dwie jednakowe kwatery podzielone na pola grzebalne przedzielone siatką żywopłotu. W środku obu kwater, na placykach w kształcie koła, znajdują się obeliski wykonane z marmuru. Główne wejście zdobią dwie armaty ZiS-3, natomiast boczne wejścia cztery czołgi T-34, będące w czasie trwania walk na wyposażeniu 6 armii I Frontu Ukraińskiego. Jeden z czołgów, o numerze 212, wiosną 1945 roku został zniszczony przez Niemców na rogu ulic Hallera i Gajowickiej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Budowę cmentarza rozpoczęto w kwietniu 1945 roku, w momencie gdy walki jeszcze trwały. Obecny kształt cmentarz zyskał w roku 1947, autorem projektu był Tadeusz Ptaszycki. W latach późniejszych kilkukrotnie miały miejsce prace konserwatorskie, m.in. w roku 1962 wymieniono nagrobki z czarnego kamienia na lastrykowe. W roku 1985 odsłonięto tablicę poświęconą pamięci generała-majora Iwana Połbina, najwyższego rangą oficera, który poległ w walkach o Wrocław, a szczątków którego nie udało się odnaleźć.
-
Brama główna cmentarza -
Jeden z dwóch obelisków w centrum pól grzebalnych -
Brama boczna (północna) cmentarza -
Panorama cmentarza -
Glorieta
.jpg)
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Encyklopedia Wrocławia, Jan Harasimowicz (red.), Włodzimierz Suleja (red.), Mariola Abkowicz, Wrocław: Wyd. Dolnośląskie, 2006, ISBN 83-7384-561-5, ISBN 978-83-7384-561-9, OCLC 76363702.
- Antkowiak Z., 1997, Wrocław od A do Z, Ossolineum, Wrocław-Warszawa-Kraków. ISBN 83-04-04340-8
- Żuławiński J., 1979, Miejsca upamiętnione we Wrocławiu [w:] Kalendarz Wrocławski 1979, Towarzystwo Miłośników Wrocławia, Wrocław.=
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Wikimapia
- Zdjęcia i opis cmentarza (po rosyjsku). allday.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-16)].
