Przejdź do zawartości

Claude-André Paquelin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Claude-André Paquelin
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 grudnia 1836
Awinion

Data i miejsce śmierci

1 maja 1905
Paryż

Zawód, zajęcie

lekarz, farmaceuta

Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Claude-André Paquelin (ur. 30 grudnia 1836[1] w Awinionie, zm. 1 maja 1905[2] w Paryżu[3]) – francuski aptekarz i lekarz pracujący w szpitalu św. Łazarza w Paryżu.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W Paryżu studiował farmakologię, biochemię i medycynę[4]. Był jednym z członków założycieli L’Association francaise de chirurgie[3]. W 1876 roku wynalazł termokauter, który stał się alternatywą dla rozżarzonego żelaza używanego wcześniej do tamowania upływu krwi[1]. Termokauter Paquelina miał kształt tuby (wykonanej z platyny), której końcówka była ogrzewana przez płomień lampy spirytusowej. Do jednego podłączona była gumowa gruszka medyczna, zaś do drugiego zbiornik z benzyną. Służyła do pompowania przez wnętrze tuby mieszaniny benzyny i powietrza. W przeciwieństwie do żelaza, które ochładzało się przy kontakcie z dużą ilością krwi, termokauter utrzymywał swoją temperaturę na końcu tak długo, na ile wystarczało benzyny[4]. Według pierwszego opisu, który przedstawiono na posiedzeniu Académie des sciences w 1876 roku, 200 gramów benzyny wystarczyło na utrzymywanie ciepła rozżarzonej końcówki przez 5 godzin. Na tamtejszym posiedzeniu Paquelin nie pojawił się osobiście; jego notkę przedstawił M. Gosselin[5].

Oprócz termokautera zbudował także platynowy laryngoskop. W nekrologu z 1906 roku można odnaleźć informację o założeniu przez niego w roku 1872 pierwszej paryskiej polikliniki, którą ufundował z własnych środków. Określony został filantropem, człowiekiem niezwykle pracowitym i zarazem skromnym. Był także redaktorem naczelnym Gazette Médicale. W 1884 roku został odznaczony orderem Legii Honorowej za postawę w trakcie wojny francusko-pruskiej[2].

W 20. dzielnicy Paryża, w Quartier Saint-Fargeau znajduje się ulica jego imienia, rue du Docteur Paquelin, otwarta w 1910 roku[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Mała encyklopedia medycyny. red. nacz. Tadeusz Różniatowski. T. III P–Ż. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1988, s. 881.
  2. a b Émile Gautier. Necrologie. Claude-André Paquelin. „L'Année scientifique et industrielle”, s. 356–357, 1906. 
  3. a b Membres fondateurs décédés. W: Procès-verbaux, mémoires et discussions. 1910, s. XV.
  4. a b M.D. Samuel Sherwell. Further Observations on the Technique of An Efficient Procedure for the Removal and Cure of Superficial Malignant Growths. „The Journal of Cutaneous Diseases”. 28 (10), 1910. 
  5. Sur un nouveau termo-cautere. Note de M. C.A. Paquelin. „Comptes rendus hebdomadaires des séances de l'Académie des sciences”. 82 (1), 1876. 
  6. rue du Docteur Paquelin. Recherche des rues de Paris, 9 czerwca 2008. [dostęp 2015-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-18)].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]