Cecka Caczewa
Data i miejsce urodzenia |
24 maja 1958 |
---|---|
Przewodniczący Zgromadzenia Narodowego | |
Okres |
od 14 lipca 2009 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Przewodniczący Zgromadzenia Narodowego | |
Okres |
od 27 października 2014 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
Cecka Caczewa Dangowska, bułg. Цецка Цачева Данговска (ur. 24 maja 1958 w Draganie w obwodzie Łowecz) − bułgarska prawniczka i polityk, współzałożycielka partii GERB, deputowana, przewodnicząca Zgromadzenia Narodowego 41. kadencji (2009–2013) i 43. kadencji (2014–2017), minister sprawiedliwości (2017–2019).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jest absolwentką szkoły średniej o profilu matematycznym w Plewenie (1976) oraz Wydziału Prawa Uniwersytetu Sofijskiego im. św. Klemensa z Ochrydy. Po studiach podjęła roczny staż w sądzie obwodowym w Plewenie. Pracę zawodową rozpoczęła jako radca prawny w administracji miejskiej w Plewenie, a w 1988 stanęła na czele zespołu miejskich prawników. W 1992 uzyskała członkostwo w okręgowej izbie adwokackiej[1].
W 2006 była jednym z założycieli partii Obywatele na rzecz Europejskiego Rozwoju Bułgarii (GERB). Została liderką tego ugrupowania w Plewenie. W 2007 bez powodzenia startowała w wyborach na urząd burmistrza tego miasta, objęła natomiast mandat w radzie miejskiej. W wyborach parlamentarnych w 2009 przewodniczyła liście wyborczej GERB w obwodzie Plewen, wchodząc w skład bułgarskiego parlamentu[1].
14 lipca 2009 – jako pierwsza kobieta w historii kraju − została wybrana na przewodniczącą Zgromadzenia Narodowego. Jej kandydatura zyskała poparcie 227 z 230 głosujących deputowanych[1]. Zakończyła urzędowanie 14 marca 2013. W kolejnych wyborach (2013, 2014) z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję. 27 października 2014 na inauguracyjnej sesji parlamentu 43. kadencji ponownie wybrana na przewodniczącą (przy 219 głosach za wśród 232 głosujących)[2].
W 2016 została kandydatką partii GERB na urząd prezydenta (z Płamenem Manuszewem jako kandydatem na wiceprezydenta) w wyborach prezydenckich[3]. W pierwszej turze zajęła drugie miejsce, otrzymując 21,96% głosów, przechodząc do drugiej tury z kandydatem socjalistów Rumenem Radewem[4]. W drugiej turze przegrała ze swoim kontrkandydatem, otrzymując 36,16% głosów[5]. Nie uzyskała mandatu poselskiego w wyborach w 2017.
W maju 2017 otrzymała nominację na ministra sprawiedliwości w trzecim gabinecie Bojka Borisowa[6]. Zakończyła urzędowanie w kwietniu 2019[7]; do dymisji podała się po ujawnieniu, że była jednym z polityków i urzędników państwowych, którzy nabywali apartamenty po znacznie zaniżonej cenie[8].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Cecka Caczewa jest zamężna, ma jednego syna[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Lawyer Tsetska Tsacheva elected Speaker of the 41st National Assembly. parliament.bg, 14 lipca 2009. [dostęp 2014-10-12]. (ang.).
- ↑ Цецка Цачева беше избрана за председател на 43-то НС. bnt.bg, 27 października 2014. [dostęp 2014-11-06]. (bułg.).
- ↑ Вижте кои са Цецка Цачева и Пламен Манушев – кандидатите на ГЕРБ. burgasinfo.com, 2 października 2016. [dostęp 2016-10-02]. (bułg.).
- ↑ Президент и вицепрезидент на републиката и национален референдум 2016: Резултати от избори за президент и вицепрезидент на републиката: I Тур. cik.bg. [dostęp 2016-11-08]. (bułg.).
- ↑ Президент и вицепрезидент на републиката и национален референдум 2016: Резултати от избори за президент и вицепрезидент на републиката: II Тур. cik.bg. [dostęp 2016-11-14]. (bułg.).
- ↑ New Council of Ministers Announced. novinite.com, 3 maja 2017. [dostęp 2017-05-03]. (ang.).
- ↑ Данаил Кирилов вече е правосъден министър. news.bg, 5 kwietnia 2019. [dostęp 2019-04-05]. (bułg.).
- ↑ Ministrowie kupowali apartamenty za grosze. Wielki skandal polityczny w Bułgarii. dziennik.pl, 4 kwietnia 2019. [dostęp 2019-04-05].
- Absolwenci Uniwersytetu Sofijskiego
- Bułgarscy ministrowie sprawiedliwości
- Bułgarscy prawnicy
- Kandydaci na urząd prezydenta Bułgarii
- Politycy partii GERB
- Deputowani 41. kadencji Bułgarskiego Zgromadzenia Narodowego
- Deputowani 42. kadencji Bułgarskiego Zgromadzenia Narodowego
- Deputowani 43. kadencji Bułgarskiego Zgromadzenia Narodowego
- Przewodniczący Bułgarskiego Zgromadzenia Narodowego
- Urodzeni w 1958