Carving (sztuka)

Carving – sztuka rzeźbienia w owocach i warzywach wywodząca się z Dalekiego Wschodu.

Historia

Carving w krajach azjatycki znany jest już od co najmniej kilkuset lat. Według najbardziej popularnej teorii wywodzi się on z Tajlandii^[1]. Carving jest tradycyjnym elementem tajskiego święta Loy Krathong i jest uznawany za dziedzictwo narodowe Tajlandii^[2].

Na początku XXI wieku carving stał się popularny także w innych częściach świata, w tym w Europie. Dziś carving jest także dyscypliną na kulinarnych Mistrzostwach Świata i Mistrzostwach Europy^[3].

Technika

Najpopularniejszymi owocami i warzywami używanymi w carvingu są arbuzy, melony, dynie, papaje, ananasy, rzodkiew, buraki, selery, marchewki^[2]^[4].

W tradycyjnym tajskim carvingu używa się tylko klasycznego noża tajskiego. Najczęściej tworzy się motywy roślinne, czasem zwierzęce. Popularne są także dodatkowe ozdoby w postaci liści lub gałązek.

Zobacz też

Przypisy

↑ The History of Fruit Carving. Siam Carving Academy, 25-02-2011. [dostęp 2013-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-03)]. (ang.).
↑ ^a ^b O carvingu parę słów. [dostęp 2013-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-03)].
↑ Fontanna z melona: tak rzeźbią mistrzowie carvingu. tvn24, 08-10-2012.
↑ Art of fruits and vegetable carving

[1] The History of Fruit Carving. Siam Carving Academy, 25-02-2011. [dostęp 2013-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-03)]. (ang.).

[carving-art-2] O carvingu parę słów. [dostęp 2013-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-03)].

[3] Fontanna z melona: tak rzeźbią mistrzowie carvingu. tvn24, 08-10-2012.

[4] Art of fruits and vegetable carving

[1]