Carlos Luis de Ribera y Fieve

Carlos Luis de Ribera y Fieve

Portret Carlosa Luisa de Ribera pędzla Federica Madrazo, 1838.
Data i miejsce urodzenia	1815 Rzym, Włochy
Data i miejsce śmierci	14 kwietnia 1891 Madryt, Hiszpania
Narodowość	hiszpańska
Dziedzina sztuki	malarstwo
Epoka	romantyzm
Multimedia w Wikimedia Commons

Carlos Luis de Ribera y Fieve – hiszpański malarz, syn neoklasyka Juana Antonia Ribera^[1].

Jego ojciec był nadwornym malarzem Karola IV i Marii Ludwiki. Rodzina cieszyła się względami para królewskiej, która została rodzicami chrzestnymi Carlosa Luisa. Studiował w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda w Madrycie. Mając 15 lat zdobył pierwszą nagrodę akademii za obraz Vasco Núnez de Balboa. Studiował również w Rzymie i w Paryżu, gdzie poznał Paula Delaroche^[1].

W 1835 r. został profesorem Akademii Św. Ferdynanda. Od 1846 r. był nadwornym malarzem Izabeli II. Malował obrazy o tematyce historycznej (Don Rodrigo Calderón camino del cadalso, La Toma de Granada por los Reyes Católicos) i religijnej (La conversión de San Pablo, La Asunción de la Virgen) oraz portrety. Pracował przy dekoracji wnętrz Palacio de las Cortes oraz Królewskiej Bazyliki San Francisco el Grande^[1].

• Retrato de Isabel II, niña
• Infanta Isabel Fernandina de Borbón, 1852.
• Retrato de niña con fondo de paisaje, 1847.
• Una dama con un niño en brazos, 1849.
• Magdalena Parrella y su hija Eloísa de Tapia, 1850.
• Retrato de Nieves Solís, 1864.
• Don Rodrigo Calderón camino del cadalso
• La Toma de Granada por los Reyes Católicos
• La Familia de Gregorio López Mollinedo
• La conversión de San Pablo
• La Asunción de la Virgen

• Manuel Ossorio y Bernard: Galería Biográfica de artistas españoles del siglo XIX, 2. edycja poszerzona. Madryt: Librería Gaudí, 1975, s. 345. ISBN 12-746-9165-6.