Przejdź do zawartości

COROT-7 b

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
COROT-7 b
Ilustracja
Artystyczna wizja tranzytu COROT-7 b.
Odkrywca

COROT

Data odkrycia

4 lutego 2009

Charakterystyka orbity (J2000)
Półoś wielka

0,0172 ± 0,00029 au

Mimośród

0

Okres orbitalny

0,853585 ± 0,000024

Nachylenie orbity

80,1 ± 0,3°

Charakterystyka fizyczna
Masa

0,0151 ± 0,0025 MJ

Promień

0,150 ± 0,008 RJ

Gęstość

5600 kg/m³

Temperatura powierzchni

70 – 1800 K[1]

Jedna z wizji artystycznych egzoplanety COROT-7 b.

COROT-7 bplaneta pozasłoneczna typu superziemia odkryta w 2009, położona w gwiazdozbiorze Jednorożca i odległa o ok. 490 lat świetlnych od Ziemi. Obiega ona pomarańczową gwiazdę COROT-7, młodszą i nieco chłodniejszą od Słońca. Jest to pierwsza tego typu planeta odkryta metodą obserwacji tranzytu[2].

Charakterystyka fizyczna

[edytuj | edytuj kod]
Porównanie rozmiarów
Ziemia COROT-7 b

Obserwacja tranzytu pozwala wyznaczyć nie tylko masę, ale i średnicę planety. Początkowe wyniki wskazywały, że planeta ma masę podobną do Neptuna, ok. 11 masy Ziemi, ale odkrycie drugiego ciała w układzie – COROT-7 c – pozwoliło dokładniej wyznaczyć parametry pierwszej planety. Według grupy D. Queloza, planeta COROT-7 b ma masę ok. 4,8 ± 0,8 M🜨 i średnicę ok. 1,7 raza większą niż Ziemia[3]. Ponowne analizy tych samych danych, dokonane przez trzy inne zespoły w 2010 roku, dały jednak trzy inne możliwe wartości masy: Hatzes et al. (2010): 6,9 ± 1,4 M🜨, Pont et al. (2010): 2,8 ± 1,4 M🜨, Ferraz-Mello et al. (2010): 9 M🜨[4].

Okres orbitalny COROT-7 b to zaledwie 20 godzin, obiega ona swoją gwiazdę w odległości 0,017 jednostki astronomicznej. Jest to najkrótszy okres i najmniejsza odległość pośród znanych planet pozasłonecznych (według stanu na wrzesień 2009 r.).


Powierzchnia COROT-7 b – wizja artysty

Powierzchnia

[edytuj | edytuj kod]

Szacowana temperatura na dziennej stronie może przekraczać 2000 °C, podczas gdy na nocnej spadać do –200 °C[1]. Wahania temperatury mogą być dużo mniejsze, jeśli planeta posiada atmosferę, jednak ze względu na bliskość gwiazdy mogła już ją stracić. Prawdopodobnie skały powierzchniowe przynajmniej w części są stopione[5]. Spekuluje się, że siły pływowe, rozgrzewające wnętrze tej planety, mogą ją zniszczyć w przeciągu następnych kilku miliardów lat[6].

Utrata atmosfery

[edytuj | edytuj kod]

Można wykluczyć, że COROT-7 b jest planetą gazową, ponieważ jest zbyt masywna i ma za mały promień. Planeta prawdopodobnie nie posiada atmosfery; jeżeli wcześniej ją posiadała, mogła ją utracić ze względu na bardzo małą odległość od gwiazdy. Część naukowców przypuszczała, że planeta ta pierwotnie przypominała Neptuna i miała większe rozmiary, ale promieniowanie gwiazdy pozbawiło ją otoczki wodorowej[7]. Modele parowania atmosfer wskazują jednak, że planeta ta nie jest odsłoniętym jądrem planety typu gorącego jowisza ani mniejszego gorącego neptuna, lecz zawsze była planetą skalistą[8].

Wyznaczona gęstość tej planety (5,6 g/cm³) jest bardzo bliska gęstości Ziemi[9]. COROT-7 b jest pierwszą planetą pozasłoneczną, o której na pewno wiemy, że jest to planeta skalista.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b D. Queloz, F. Bouchy, C. Moutou, A. Hatzes: First Solid Evidence for a Rocky Exoplanet. ESO, 2009-09-16. [dostęp 2014-02-05].
  2. European team finds smallest transiting extrasolar planet ever. insciences.org, 2009-02-03. [dostęp 2009-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-08)].
  3. D. Queloz et al.. The COROT-7 planetary system: two orbiting super-Earths. „Astronomy & Astrophysics”. 506, s. 303–319, 2009. DOI: 10.1051/0004-6361/200913096. 
  4. S. Ferraz-Mello, M. Tadeu Dos Santos, C. Beauge i T. Michtchenko, 2010. The puzzling mass of CoRoT-7b, The Astrophysics of planetary systems – formation, structure, and dynamical evolution, IAU Symposium 276.
  5. Found: Firm place to stand outside solar system. Arizona Local News, 2009-09-16.
  6. B. Jackson, R. Barnes, R. Greenberg: Observational Evidence for Tidal Destruction of Exoplanets. 2009-05-29.
  7. Exoplanets Exposed to the Core. Astrobiology Magazine, 2009-04-25.
  8. M. Leitzinger, P. Odert, Yu.N. Kulikov, H. Lammer i inni. Could CoRoT-7b and Kepler-10b be remnants of evaporated gas or ice giants?. „Planetary and Space Science”. 59 (13), s. 1472–1481, październik 2011. DOI: 10.1016/j.pss.2011.06.003. ISSN 0032-0633. 
  9. CoRoT-7b: tak gęsty jak Ziemia. AstroNEWS, 2009-09-18. [dostęp 2014-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-08)].


Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]