Przejdź do zawartości

Bonosus (uzurpator)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bonosus
ilustracja
Cesarz rzymski
Okres

280

Dane biograficzne
Data śmierci

280[1]

Bonosus – oficer rzymskiej floty Renu[2]. W 280 roku n.e., kiedy Germanie spalili rzymskie statki ulokowane na Renie, wywołał bunt i w obawie przed spodziewaną karą mianował się cesarzem rzymskim[2][3]. Walczył z prawowitym cesarzem - Probusem[2]. Przegrawszy powiesił się[2]. Cesarz Probus darował życie jego synowi i żonie[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. John Hazel, Who's who in the Roman World, Psychology Press, 2002, ISBN 978-0-415-29162-0 [dostęp 2019-08-29] (ang.).
  2. a b c d e Roman Emperors - DIR probus [online], www.roman-emperors.org [dostęp 2019-08-29].
  3. Wiesław Kaczanowicz, Cesarz Probus 276-282 n.e., Katowice 1997, s. 41.