Blokada powietrzna
Blokada powietrzna – odizolowanie z powietrza lotnictwem części terytorium, umocnionego rejonu, miasta lub innego obiektu przeciwnika. Celem blokady powietrznej jest przecięcie komunikacji powietrznej z blokowanym obiektem. Dokonuje się jej przez zniszczenie samolotów przeciwnika osłaniających tę komunikację. Stosuje się najczęściej łącznie z blokada lądową lub morską; niekiedy może mieć ona charakter samodzielnej operacji sił powietrznych (wojsk lotniczych), np. blokada lotnisk, baz powietrznych przeciwnika itp.[1]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Słownik terminów z zakresu bezpieczeństwa narodowego [online], Akademia Obrony Narodowej, 2008, s. 23 [dostęp 2024-12-01].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, s. 44. ISBN 83-11-06229-3.