Bitwa w cieśninie Fehmarn

Bitwa morska pod Fehmarn

wojna duńsko-szwedzka (1643–1645) w ramach wojny trzydziestoletniej
Bitwa w cieśninie Fehmarn
Czas	13 października 1644
Miejsce	Fehmarn
Terytorium	Morze Bałtyckie
Wynik	zwycięstwo Szwedów i Holendrów
Strony konfliktu
Szwecja Holandia Dania
Dowódcy
Karol Gustaw Wrangel Pros Mund
Siły
42 okręty 17 okrętów
Straty
9 okrętów zdobytych, 3 zatopione, 2 rozbite, 1 000 jeńców
Położenie na mapie Morza Bałtyckiego miejsce bitwy
54°40′24,6″N 11°02′08,4″E/54,673500 11,035667

Bitwa w cieśninie Fehmarn – bitwa morska podczas wojny duńsko-szwedzkiej 1643–1645 stoczona 13 października 1644 niedaleko wyspy Fehmarn, zakończona klęską eskadry duńskiej.

Wojna duńsko-szwedzka (1643–1645) była częścią ogólnoeuropejskich zmagań wojny trzydziestoletniej; w jej trakcie dochodziło do kilku starć na morzu. W lipcu, w bitwie w Zatoce Kilońskiej, flota szwedzka szczęśliwie uniknęła zagłady i schroniła się w portach. Duńczycy osiągnęli panowanie na morzu, ale po dwóch miesiącach, gdy nie napotkali przeciwnika, pozostawili do strzeżenia dostępu do wysp duńskich jedynie 17 okrętów pod dowództwem admirała Prosa Munda^[1].

Przeciw nim wyruszyła dowodzona przez admirała (niedawnego generała majora) Wrangla flota szwedzko-holenderska licząca 42 jednostki, która 11 października rozpoczęła pozorowanie desantu na wyspie Lolland^[1]. Adm. Mund pojawił się ze swoją eskadrą i ufając dobremu wyszkoleniu swych załóg, podjął akcję mimo przeważających sił przeciwnika. Planował uderzyć ogniem artyleryjskim na skrzydło wroga^[2], nie wdając się w walkę abordażową^[1]. Po sześciu godzinach zaciętej walki, tylko trzy duńskie galeony zdołały ujść. Dziewięć zostało zdobytych w walce wręcz, trzy – zatopione ogniem działowym, a dwa rozbiły się o brzeg Lollandu^[1]. Admirał Mund zginął na pokładzie swego okrętu flagowego „Patienta”, a jego zastępca, dowodzący z pokładu „Stormana” wadm. Corfitz Ulfeldt^[2], stracił nogę i zmarł trzy dni po bitwie. Duńczycy stracili ponadto około tysiąca jeńców^[3].

Bitwa w cieśninie Fehmarn była jedną z najkrwawszych bitew na Bałtyku w XVII w.^[1] Odznaczył się w niej dowodzący okrętem „Regina” późniejszy wielki admirał francuski Abraham Duquesne, który jak wielu francuskich hugenotów służył w marynarce szwedzkiej^[2].