Barycz (rzeka)

Barycz
	; Dolina Baryczy
Kontynent	Europa
Państwo	Polska
	Rzeka
Długość	139 km
Powierzchnia zlewni	5 526 km²
	Źródło
Miejsce	pd. okolice Rososzycy
Wysokość	117 m n.p.m.
Współrzędne	51°36′32″N 18°01′47″E/51,608889 18,029722
	Ujście
Recypient	Odra
Miejsce	zach. okolice Wyszanowa
Wysokość	75,8 m n.p.m.
Współrzędne	51°41′11″N 16°15′07″E/51,686389 16,251944
	Mapa
	; Dorzecze Baryczy
Szlak
	Położenie na mapie województwa wielkopolskiego źródło ujście
	Położenie na mapie Polski źródło ujście
	Multimedia w Wikimedia Commons

Barycz (niem. Bartsch) – rzeka w zachodniej Polsce, prawy dopływ Odry. Ma długość 139 km, a powierzchnia jej dorzecza wynosi 5526 km².

Historia

W roku 1613 śląski regionalista i historyk Mikołaj Henel z Prudnika wymienił rzekę w swoim dziele o geografii Śląska pt. Silesiographia podając jej łacińskie nazwy: Bartha fl., Barusius, Bortha^[3].

Charakterystyka

Obszar źródłowy znajduje się w bagnach na południowy wschód od Ostrowa Wielkopolskiego. Tworzy go zespół krzyżujących się, bifurkujących cieków – Baryczy, Leniwej Baryczy oraz Gnilnej (Gniłej) Baryczy (dopływ Ołoboku). Płynie w kierunku zachodnim, uchodzi do Odry w okolicy Głogowa. Rzeka płynie zabagnioną doliną, z bardzo małym spadkiem (ok. 0,035%). W dolinie Baryczy znajdują się siedliska rzadkiego ptactwa wodnego. W 1996 roku utworzono Park Krajobrazowy Dolina Baryczy.

Nad Baryczą znajdują się Stawy Milickie i Stawy Przygodzickie.

Dopływy

Dopływy Baryczy wymienione w Wykazie nazw wód płynących^[4] (kolejność od ujścia Baryczy do jej źródła):

Polski Rów – rzeka – prawy – 51°41′19″N 16°16′53″E/51,688611 16,281389 śb. Śląski Rów
Śląski Rów – rów – prawy – 51°41′29″N 16°19′17″E/51,691389 16,321389 dolny odcinek rowu
Wiewiernica – struga – prawy – 51°40′53″N 16°20′13″E/51,681389 16,336944
Uszczonowski, Kanał – kanał – prawy – 51°38′56″N 16°22′31″E/51,648889 16,375278
Świernia – kanał – lewy – 51°37′53″N 16°27′47″E/51,631389 16,463056
Stara Barycz – stare koryto – prawy – 51°37′01″N 16°30′24″E/51,616944 16,506667
Tynica – rzeka – lewy – 51°36′42″N 16°31′11″E/51,611667 16,519722
Dziczek – struga – prawy – 51°36′45″N 16°32′33″E/51,612500 16,542500 przez Zalew Ryczeń
Chlastawa – struga – lewy – 51°35′43″N 16°35′21″E/51,595278 16,589167
Źródlisko – potok – 51°35′36″N 16°36′25″E/51,593333 16,606944
Bełcz – struga – 51°35′04″N 16°37′40″E/51,584444 16,627778
Sąsiecznica – rzeka – lewy – 51°28′56″N 16°53′28″E/51,482222 16,891111
Orla – rzeka – prawy – 51°34′07″N 16°39′56″E/51,568611 16,665556
Łacha – rzeka – lewy – 51°32′09″N 16°42′59″E/51,535833 16,716389 gb. − Strupiński Rów
Krępa – rzeka – lewy – 51°30′25″N 16°47′53″E/51,506944 16,798056
Sowina – kanał – lewy – 51°28′51″N 16°53′47″E/51,480833 16,896389
Ługa – kanał – prawy – 51°28′57″N 17°00′59″E/51,482500 17,016389
Krępica – struga – lewy – 51°28′57″N 17°02′26″E/51,482500 17,040556
Młynówka Jamnicka – struga – lewy – 51°28′34″N 17°02′46″E/51,476111 17,046111 przez (staw Jamnik)
Niezgodzki, Kanał – kanał – prawy – 51°28′53″N 17°03′36″E/51,481389 17,060000
Milicki Potok – potok – lewy – 51°31′17″N 17°14′37″E/51,521389 17,243611
Prądnia – rzeka – lewy – 51°32′38″N 17°18′49″E/51,543889 17,313611
Godnowski, Kanał – kanał – prawy – 51°33′12″N 17°19′49″E/51,553333 17,330278
Polska Woda – rzeka – lewy – 51°33′21″N 17°23′32″E/51,555833 17,392222 gb. − Młyńska Woda
Czarna Woda – rzeka – prawy – 51°33′02″N 17°28′55″E/51,550556 17,481944
Złotnica – rzeka – lewy – 51°32′46″N 17°33′29″E/51,546111 17,558056
Wisiołek – struga – lewy – 51°32′57″N 17°33′53″E/51,549167 17,564722
Kuroch – rzeka – prawy – 51°33′18″N 17°34′19″E/51,555000 17,571944
Dąbrówka – rzeka – lewy – 51°33′58″N 17°39′24″E/51,566111 17,656667
Chynowski, Kanał – kanał – lewy – 51°34′56″N 17°49′21″E/51,582222 17,822500

Najważniejsze miejscowości

wieś Przygodzice
miasto Odolanów
miasto Milicz
wieś Sułów
miasto Żmigród
miasto Wąsosz
wieś Wyszanów.

Wyszanów, ujście Baryczy do Odry

Zobacz też

Przypisy

↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 6, ISBN 83-239-9607-5 .
↑ Wdrażanie Ramowej Dyrektywy Wodnej w zlewni Baryczy.
↑ Detlef Haberland: Die „Silesiographia” und „Breslo-Graphia” von Nicolaus Henel von Hennenfeld. Arkadiusz Cencora, Diana Codogni-Łańcucka. Wrocław: Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu, 2011, s. 174. ISBN 978-83-910595-2-4.
↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 1-, ISBN 83-239-9607-5 .

Linki zewnętrzne

[1] Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 6, ISBN 83-239-9607-5 .

[#1-2] Wdrażanie Ramowej Dyrektywy Wodnej w zlewni Baryczy.

[3] Detlef Haberland: Die „Silesiographia” und „Breslo-Graphia” von Nicolaus Henel von Hennenfeld. Arkadiusz Cencora, Diana Codogni-Łańcucka. Wrocław: Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu, 2011, s. 174. ISBN 978-83-910595-2-4.

[4] Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 1-, ISBN 83-239-9607-5 .

[1]