Barbara Potter
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
22 października 1961 |
| Wzrost |
175 cm |
| Gra |
leworęczna |
| Status profesjonalny |
1979 |
| Zakończenie kariery |
1989 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
6 |
| Najwyżej w rankingu |
7 (6 grudnia 1982) |
| Australian Open |
QF (1984) |
| Roland Garros |
1R (1985) |
| Wimbledon |
QF (1982, 1983, 1985) |
| US Open |
SF (1981) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
19 |
| Najwyżej w rankingu |
3 |
| Australian Open |
SF (1982–1985, 1988) |
| Wimbledon |
SF (1983, 1984) |
| US Open |
F (1982) |
Barbara Potter (ur. 22 października 1961 w Waterbury) – amerykańska tenisistka, reprezentantka kraju ww Fed Cup.
Zawodniczka leworęczna, występująca na kortach w latach 1979–1989.
Wygrała w karierze sześć turniejów zawodowych w grze pojedynczej oraz dziewiętnaście w grze podwójnej. Jej największym osiągnięciem wielkoszlemowym w singlu jest półfinał US Open 1981. W deblu osiągnęła finał US Open 1982 wspólnie z Sharon Walsh. Na tym samym turnieju została finalistką razem z Ferdim Tayganem w konkurencji gry mieszanej. Podczas US Open 1983 para Potter–Taygan ponownie osiągnęła finał miksta.
W 1988 Potter zagrała w Fed Cup, w meczu pierwszej rundy grupy światowej przeciwko Szwajcarce Evie Krapl, pokonując rywalkę w dwóch setach i przyczyniając się do awansu Stanów Zjednoczonych do dalszej części zawodów.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2017-03-08] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2017-03-08] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2017-03-08] (ang.).