Apofit

Apofit – gatunek roślin synantropijnych miejscowego pochodzenia, który występuje na siedliskach sztucznych (antropogenicznych) powstałych w wyniku działalności człowieka. Apofity stanowią część flory gatunków rodzimych. Niektórym roślinom łatwo przychodzi zajmowanie siedlisk sztucznych, stworzonych przez człowieka, gdyż naturalnie zajmowały w przyrodzie siedliska o zbliżonych własnościach. Tak np. podbiał pospolity Tussilago farfara rosnący na kamieniskach nadrzecznych bez trudu zajmuje stworzone w wyniku działalności człowieka nasypy kolejowe, wykopy placów budowy, pola uprawne, hałdy przemysłowe. Do apofitów należą również np. perz właściwy Elymus repens, trzcinnik piaskowy Calamagrostis epigejos. Niektóre apofity z kolei zajmują siedliska antropogeniczne odmienne od tych występujących w naturze, np. hałdy górnicze, wyrobiska, tereny silnie skażone.

Wśród apofitów wyróżniamy:

Ekiofity (oekiophyta) – gatunki uprawiane jako rośliny uprawne i dziczejące – np. czereśnia, len. Obecnie uprawiane gatunki i odmiany tych roślin pochodzą od dziko rosnących na terenie Europy i Polski gatunków.
Trwale zadomowione na siedliskach antropogenicznych (euapophyta) – np. łopian większy, komosa biała. Wiele z nich jest chwastami upraw rolniczych, jak np. perz właściwy, podagrycznik pospolity, skrzyp polny.
Przejściowo zawlekane na siedliska antropogeniczne (apophyta ephemera).

Zobacz też

Klasyfikacja roślin synantropijnych, archeofit, kenofit

Bibliografia

Jan Kornaś, Anna Medwecka-Kornaś: Geografia roślin. Warszawa: Wyd. Nauk. PWN, 2002. ISBN 83-01-13782-7.