Apiognomonia errabunda

Apiognomonia errabunda

Plamy na liściu lipy drobnolistnej wywołane przez A. errabunda
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Gromada	workowce
Klasa	Sordariomycetes
Rząd	Diaporthales
Rodzina	Gnomoniaceae
Rodzaj	Apiognomonia
Gatunek	Apiognomonia errabunda
Nazwa systematyczna
Apiognomonia errabunda (Roberge ex Desm.) Höhn. Annls. mycol. 16(1/2): 51 (1918)
Multimedia w Wikimedia Commons

Apiognomonia errabunda (Roberge ex Desm.) Höhn) – gatunek grzybów z klasy Sordariomycetes^[1]. Grzyb mikroskopijny, patogen wywołujący chorobę o nazwie antraknoza drzew liściastych^[2]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Apiognomonia, Gnomoniaceae, Diaporthales, Diaporthomycetidae, Sordariomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozowali w 1849 roku Michel Roberge i Jean Baptiste Henri Joseph Desmazières nadając mu nazwę Sphaeria errabunda. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1918 roku Höhnel, przenosząc go do rodzaju Apiognomonia^[1].

Synonimy^[3]:

Anamorfa: Discula umbrinella^[4]

Pasożyt i saprotrof rozwijający się wewnątrz tkanek porażonych roślin. Powoduje na liściach, ogonkach liściowych i młodych pędach ciemnobrunatne plamy^[5]. W obrębie tych plan na żywych liściach rozwija się grzybnia wytwarzająca skupiska acerwulusów o kolistym, elipsoidalnym, poduszkowatym kształcie i średnicy 70–220 μm. Powstają w nich elipsoidalne, wrzecionowate, czasami nieco maczugowate zarodniki konidialne o rozmiarach 7,5–20 × 5–7,5 μm^[4]. Zarodniki te rozprzestrzeniają chorobę dokonując infekcji wtórnych. Na dolnej stronie martwych, opadłych liści wytwarza kuliste, ciemne perytecja z cylindryczną szyjką. Powstają w nich dwukomórkowe askospory. Roznoszone przez wiatr dokonują infekcji pierwotnej^[5].

A. errabunda jest pasożytem względnym, endofitem rozwijającym się wewnątrz komórek porażonych roślin. Może się rozwijać na martwych tkankach (np. liści), może też być hodowana na sztucznych podłożach, ale po zetknięciu się z żywą rośliną wnika do jej tkanek i pasożytuje bez wcześniejszego przystosowania, np. za pomocą mykotoksyn^[5].

W Ameryce Północnej i Europie A. errabunda jest szeroko rozprzestrzeniony i częsty. Opisano jego występowanie także w Azji i Oceanii. W Ameryce Północnej i Europie uważany jest za gatunek inwazyjny^[6], pojawiają się informacje o jego inwazyjnym rozprzestrzenianiu się także w Azji^[4].

Atakuje wiele drzew liściastych, głównie klony, buki, dęby, lipy^[2].