Ansten Samuelstuen

Ansten Samuelstuen

Data i miejsce urodzenia	7 maja 1929[1] Brøttum[1]
Data i miejsce śmierci	18 sierpnia 2012[1] Greeley[1]
Klub	SSWSC Steamboat Springs[1]
Reprezentacja	Norwegia  Stany Zjednoczone

Ansten Samuelstuen (ur. 7 maja 1929 w Brøttum, zm. 18 sierpnia 2012 w Greeley) – norweski i amerykański skoczek narciarski, dwukrotny olimpijczyk (1960 i 1964), trzykrotny mistrz Stanów Zjednoczonych (1957, 1961 i 1962), czterokrotny mistrz Ameryki Północnej (1954, 1955, 1957 i 1964), trener skoków narciarskich.

Urodził się 7 maja 1929 w Norwegii jako syn Petera Samuelstuena i Laury Sæther. Dorastał i uczęszczał do szkoły w rodzinnym mieście, Brøttum. W 1949 roku został członkiem Norweskich Sił Powietrznych, a w latach 1950–1951 odbył służbę w bazie wojskowej w Cheyenne, w której szkolił się w zakresie elektroniki i telekomunikacji. Po powrocie do Norwegii odbył służbę wojskową^[2].

W 1954 wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie poślubił Joyce Stehlik i miał z nią syna, Petera, urodzonego w 1955 w Boulder^[2]. Na początku swojej kariery sportowej występował w zawodach jako Norweg. W 1957 otrzymał amerykańskie obywatelstwo i zaczął startować w barwach Stanów Zjednoczonych^[1].

W 1958 uczestniczył w mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym i zajął w konkursie skoków 54. miejsce w gronie 61 startujących zawodników^[3]. Dwukrotnie wziął udział w zimowych igrzyskach olimpijskich – w 1960 roku w Squaw Valley i w 1964 roku w Innsbrucku. W konkursie skoków w 1960 zajął siódme miejsce i był najlepszym zawodnikiem spoza Europy^[4]. Cztery lata później w zawodach zajął 24. miejsce na skoczni normalnej^[5] i 33. na skoczni dużej^[6].

W sezonie 1963/1964 wziął udział we wszystkich konkursach 12. Turnieju Czterech Skoczni. Najwyższą lokatę osiągnął w pierwszych zawodach, rozegranych 29 grudnia w Oberstdorfie, kiedy był 34. W łącznej klasyfikacji zajął 49. miejsce. W latach 1952–1964 kilkukrotnie brał udział w zawodach w ramach festiwalu w Holmenkollen. Dwukrotnie uplasował się w czołowej dziesiątce konkursów – w 1956 roku był piąty, a w 1960 siódmy^[7].

Trzykrotnie został mistrzem Stanów Zjednoczonych w skokach narciarskich. Dokonał tego w 1957 w Berlinie w stanie New Hampshire, w 1961 w Brattleboro w stanie Vermont i w 1962 w Cary w stanie Illinois^[8]. Ponadto cztery razy został mistrzem Ameryki Północnej – w 1954, 1955, 1957 i 1964^[2].

W 1951 oddając skok na odległość 316 stóp^[a] ustanowił rekord Stanów Zjednoczonych i jednocześnie rekord Ameryki Północnej w długości skoku narciarskiego. W 1962 poprawił również rekord długości skoku w Kanadzie, osiągając 262 stopy^[b]. Został tym samym pierwszym skoczkiem w historii, który był jednocześnie rekordzistą Stanów Zjednoczonych i Kanady^[9].

Po zakończeniu startów w zawodach wciąż rekreacyjnie uprawiał skoki narciarskie, ponadto został trenerem drużyny skoczków narciarskich z Uniwersytetu w Denver. Z zespołem tym pracował w latach 1965–1966^[2].

W 2009 został członkiem Narciarskiej Galerii Sław w Stanach Zjednoczonych^[9].

Miejsce	Data	Miejscowość	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Wynik	Strata	Zwycięzca
7.	28 lutego 1960	Squaw Valley	ind.	90,0	79,0	–	211,5	15,7	Helmut Recknagel[4]
24.	31 stycznia 1964	Seefeld	ind.	72,5	73,0	72,5	200,4	29,5	Veikko Kankkonen[5]
33.	9 lutego 1964	Innsbruck	ind.	81,5	80,5	73,5	189,0	41,7	Toralf Engan[6]

Miejsce	Data	Miejscowość	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Wynik	Strata	Zwycięzca
54.	9 marca 1958	Lahti	ind.	58,5	53,5	173,5	51,0	Juhani Kärkinen[10]

12. Turniej Czterech Skoczni[7]
				klas.
34	67	50	71	49

• Profil na oficjalnej stronie Międzynarodowej Federacji Narciarskiej. fis-ski.com. [dostęp 2016-11-27]. (ang.).