Andrea Lynch

Andrea Lynch

Data i miejsce urodzenia	24 listopada 1952 Barbados
Wzrost	157 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania Mistrzostwa Europy brąz Rzym 1974 bieg na 100 m Halowe mistrzostwa Europy złoto Katowice 1975 bieg na 60 m srebro Göteborg 1974 bieg na 60 m Mistrzostwa Europy juniorów srebro Paryż 1970 bieg na 100 m Uniwersjada srebro Sofia 1977 bieg na 100 m brąz Sofia 1977 bieg na 200 m Reprezentacja  Anglia Igrzyska Brytyjskiej Wspólnoty Narodów srebro Christchurch 1974 lekkoatletyka (bieg na 100 m) srebro Christchurch 1974 lekkoatletyka (sztafeta 4 × 100 m)
Odznaczenia

Andrea Joan Caron Lynch (ur. 24 listopada 1952 na Barbadosie^[1]) – brytyjska lekkoatletka, sprinterka, dwukrotna olimpijka.

Urodziła się na Barbadosie, ale jako dziecko przeniosła się do Wielkiej Brytanii.

Zdobyła srebrny medal w biegu na 100 metrów na mistrzostwach Europy juniorów w 1970 w Paryżu, przegrywając jedynie z Heleną Kerner z Polski^[2]. Na tych samych mistrzostwach zajęła 5. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów i odpadła w eliminacjach biegu na 200 metrów^[3].

Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium odpadła w półfinale biegu na 100 metrów, a w sztafecie 4 × 100 metrów zajęła 7. miejsce^[1]. Odpadła w półfinale biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1973 w Rotterdamie^[4].

Jako reprezentantka Anglii zdobyła srebrne medale w biegu na 100 metrów i sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Barbara Martin, Lynch, Judy Vernon i Sonia Lannaman) na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty narodów w 1974 w Christchurch^[5]. Startując w barwach Wielkiej Brytanii zdobyła srebrny medal w biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1974 w Göteborgu, przegrywając jedynie z Renate Stecher z NRD^[6]. 22 czerwca 1974 wyrównała rekord świata w biegu na 60 metrów czasem 7,2 s^[7].

Zdobyła brązowy medal w biegu na 100 metrów (za Ireną Szewińską i Renate Stecher na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie. Na tych mistrzostwach zajęła również 4. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Linda Barratt, Denise Ramsden, Helen Golden i Lynch) oraz odpadła w eliminacjach biegu na 200 metrów^[8]. Zwyciężyła w biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1975 w Katowicach^[9].

Zajęła 7. miejsce w finale biegu na 100 metrów oraz 8. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Wendy Clarke, Ramsden, Sharon Colyear i Lynch) na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu^[1]. Zdobyła srebrny medal w biegu na 100 metrów i brązowy medal w biegu na 200 metrów na letniej uniwersjadzie w 1977 w Sofii^[10]. Startując w reprezentacji Europy zwyciężyła w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Elvira Possekel, Lynch, Annegret Richter i Lannaman) podczas pierwszego pucharu świata w 1977 w Düsseldorfie^[11].

Lynch była mistrzynią Wielkiej Brytanii (AAA) w biegu na 100 metrów w 1973, 1975 i 1976, wicemistrzynią na tym dystansie w 1974 oraz brązową medalistką w 1981^[12], a w hali mistrzynią w biegu na 60 metrów w 1973, 1975 i 1976^[13].

Trzykrotnie poprawiała rekord Wielkiej Brytanii w biegu na 100 metrów do czasu 11,16 s (11 lipca 1975 w Londynie) i czterokrotnie w sztafecie 4 × 100 metrów do czasu 43,44 s (30 lipca 1976 w Montrealu)^[14].

Po zakończeniu kariery zawodniczej założyła organizację Kids Are People Too, która promuje zdrowy styl życia i uprawianie lekkiej atletyki wśród dzieci. Została odznaczone Orderem Imperium Brytyjskiego V klasy (MBE)^[15].

Jest byłą żoną kanadyjskiego lekkoatlety i olimpijczyka Briana Saundersa^[1].