Adam Kilian

Adam Kilian

Adam Kilian (1964)
Data i miejsce urodzenia	13 lutego 1923 Lwów
Data i miejsce śmierci	25 czerwca 2016 Warszawa
Narodowość	polska
Dziedzina sztuki	scenografia
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Adam Kilian (ur. 13 lutego 1923 we Lwowie, zm. 25 czerwca 2016 w Warszawie^[1]) – artysta plastyk, ilustrator, jeden z czołowych polskich scenografów współpracujących z teatrami lalek.

Podczas deportacji sowieckiej w nocy z 13 na 14 kwietnia 1940 został wywieziony ze Lwowa wraz z rodziną do Kazachstanu. Jego matka, Janina Kilian-Stanisławska (krytyk sztuki, ilustratorka, literatka) stworzyła tam polski Teatr Lalek Niebieskie Migdały, który po powrocie do kraju prowadziła najpierw w Krakowie a następnie w Warszawie.

W latach 1945–1948 studiował na wydziale architektury w College of Arts and Crafts w Nottingham.

Pracował jako scenograf i kierownik plastyczny Teatru Lalka w Warszawie. Współpracował jako grafik z redakcją tygodnika dla dzieci Płomyczek, ilustrował wiele książek dla dzieci.

Był ojcem reżysera Jarosława Kiliana i Joanny Kilian Michieletti.

• Złoty Krzyż Zasługi (1959)^[2]
• Medal Komisji Edukacji Narodowej (1964)^[2]
• Order Uśmiechu (1974)^[3]
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1977)^[2]
• W 1994 odznaczony przez prezydenta RP Lecha Wałęsę Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski^[4]
• 10 grudnia 2002 został przez prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego wybrany z grona nominowanych osób i instytucji jako pierwszy laureat Nagrody Prezydenta RP za twórczość i działalność artystyczną dla dzieci i młodzieży^[5]
• 22 grudnia 2008 z rąk podsekretarza stanu w MKiDN Tomasza Merty odebrał Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[6]

• Adam Kilian, [w:] Twórcy [online], Culture.pl [dostęp 2024-03-21] .
• Adam Kilian w bazie filmpolski.pl
• Andrzej Tadeusz Kijowski:
  • Opis obyczajów w 15-leciu międzysojuszniczym 1989–2004 (Wydawnictwo AnTraKt, 2010)
  • Teatr to miejsce spotkania.
    • Paradoks o Ogródkach (III), ISBN 978-83-923292-8-2. Rozdz.XXXI „Fantazje Adama Kiliana”, s. 125
    • Thea to znaczy widzenie (IV), ISBN 978-83-923292-9-9.