Przejdź do zawartości

3 Pułk Przeciwlotniczy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
3 pułk przeciwlotniczy
Ilustracja
Odznaka 3 pułku przeciwlotniczego
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1995

Rozformowanie

31 grudnia 2010

Patron

płk dypl. Włodzimierz Ludwig

Tradycje
Święto

30 kwietnia

Nadanie sztandaru

23 czerwca 1996[1]

Rodowód

124 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej

Dowódcy
Pierwszy

płk Wiesław Wolski

Ostatni

ppłk Marek Rakowski

Organizacja
Numer

JW 1640[2]

Dyslokacja

Koszalin

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska Lądowe

Rodzaj wojsk

Wojska obrony przeciwlotniczej

Podległość

12 Dywizja Zmechanizowana[3]

Skład

patrz w treści artykułu

Tablica w kościele garnizonowym w Szczecinie
PRWB OSA

3 Pułk Przeciwlotniczy im. płk. Włodzimierza Ludwiga (3 pplot) – oddział Wojsk Obrony Przeciwlotniczej Sił Zbrojnych RP.

W roku 1995 124 pułk artylerii przeciwlotniczej, wchodzący w skład 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej, przemianowany został na 3 pułk przeciwlotniczy[4].

Do końca 2007 roku pułk stacjonował w garnizonie Szczecin[5], w kompleksie koszarowym przy ulicy Wojska Polskiego 252, choć jego przemieszczenie do garnizonu Koszalin rozpoczęło się w maju 2007 roku na podstawie decyzji ministra obrony narodowej, który w 2006 roku podjął decyzję o przeniesieniu jednostki do Koszalina. W 2008 roku wszystkie pododdziały znalazły się w nowym garnizonie, w koszarach przy ulicy 4 Marca 5. W tym samym kompleksie, co stacjonujący 8 pułk przeciwlotniczy.

Z dniem 31 grudnia 2010 roku 3 pułk przeciwlotniczy został rozformowany, a jego pododdziały zostały włączone w struktury 8 pplot.

Tradycje pułku

[edytuj | edytuj kod]

18 czerwca 1996 oddział otrzymał imię patrona - płk. dypl. Włodzimierza Ludwiga oraz przyjął dziedzictwo tradycji[6]:

  • 3 dywizjonu artylerii przeciwlotniczej (1924-1939)
  • 3 Karpackiego pułku artylerii przeciwlotniczej (1942-1947)
  • 22 dywizjonu artylerii przeciwlotniczej (1951-1955 i 1957-1967)
  • 124 pułku artylerii przeciwlotniczej (1955-1957 i 1967-1995)

Równocześnie dzień 30 kwietnia ustanowiony został świętem pułku.

Dowódcy pułku

[edytuj | edytuj kod]
  • płk Wiesław Wolski (1988-1997)
  • płk Zdzisław Antczak (1997-2003)
  • płk Sławomir Kowalski (2003-2004)
  • płk Piotr Kołacz (od 18 kwietnia 2005)
  • płk Ryszard Krawiec (od sierpnia 2007 do kwietnia 2010)
  • ppłk Marek Rakowski (od kwietnia 2010 do grudnia 2010)

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Do roku 2001 pułk posiadał strukturę bateryjną. W roku 2001 przeszedł reorganizację - powstały dwa dywizjony przeciwlotnicze: 1 dplot - rakietowy oraz 2 dplot - artyleryjski. Jako jednostka dywizyjna, w odróżnieniu od samodzielnych pułków przeciwlotniczych Wojsk Lądowych, składał się z dwóch dywizjonów, pododdziału dowodzenia (bateria dowodzenia) oraz kompanii logistycznych (kompanie: remontowa, zaopatrzenia i medyczna).

Uzbrojenie

[edytuj | edytuj kod]

Na uzbrojeniu i wyposażeniu oddziału znajdowały się:

  • 9K33M3 "Osa-AKM"
  • 23mm armaty przeciwlotnicze ZU-23-2
  • ZUR-23
  • stacja radiolokacyjna NUR-31
  • stacja radiolokacyjna NUR-41
  • stacja radiolokacyjna NUR-22
  • stacja radiolokacyjna NUR-21
  • ZSyDiKO ŁOWCZA/REGA
    • ZWD ŁOWCZA-3K
    • WD 2001 (REGA-1)
  • RWŁC-10T
  • ZWD-3

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Faszcza 2005 ↓, s. 64.
  2. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu
  3. Wojtaszak i Kozłowski 2001 ↓, s. 226.
  4. Dariusz Faszcza, Z dziejów 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej s. 35
  5. Kozłowski 2012 ↓, s. 355.
  6. Ciechanowski 2018 ↓, s. 162.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]