Przejdź do zawartości

283 Dywizja Strzelecka (ZSRR)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
283 Dywizja Strzelecka
283-я стрелковая дивизия
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

1941

Rozformowanie

1946

Dowódcy
Pierwszy

Aleksander Nieczajew

Ostatni

Siergiej Rudenko

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Armia Czerwona

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

41 Korpus Strzelecki

Odznaczenia
,

283 Dywizja Strzelecka (ros. 283-я стрелковая дивизия) – związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej.

Formowanie i walki

[edytuj | edytuj kod]

283 Dywizja Strzelecka została słormowana w trakcie ataku wojsk III Rzeszy i jej satelitów na Związek Radziecki, i 6 września 1941 została wysłana na front[1].

Jej szlak bojowy w walce przeciw wojskom III Rzeszy początkowo znaczyły walki odwrotowe. Następnie z rejonu Moskwy ruszyła na zachód m.in. przez Briańsk, Mińsk, Białystok, Ostrołękę, Różan, Szczytno, Braniewo i Grudziądz, a jej szlak bojowy zakończył się w rejonie Poczdamu[2].

283 Dywizja Strzelecka uczestniczyła w walka o Białystok. Jego zdobycie 27 lipca 1944 było równoznaczne z zakończeniem okupacji niemieckiej[3]. W tym czasie dywizja wchodziła w skład 41 Korpusu Piechoty z 3 Armii[3][4].

Dowódcy dywizji

[edytuj | edytuj kod]
  • Aleksander Nieczajew (15.07.1941 - 01.03.1943)
  • Wasilij Konowalow (01.03.1943 - 21.07.1943)
  • ppłk Siergiej Basanow (24.07.1943 - 30.07.1943)
  • Spiridon Rezniczenko (30.07.1943 - 05.08.1943)
  • Władimir Kuwszinnikow (06.08.1943 - 22.09.1943)
  • płk Iwan Gruzdow (20.12.1943 - 14.01.1944)
  • płk Nikołaj Puchowski (14.01.1944 - 21.05.1944)
  • płk Siergiej Rudenko (09.12.1944 - 26.12.1944)[2].

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]
  • 9 Gwardyjski Pułk Strzelecki
  • 856 Pułk Strzelecki
  • 858 Pułk Strzelecki
  • 860 Pułk Strzelecki i inne pododdziały[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.
  • Bolesław Dolata: Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa: 1971.