Łagiewka sterczowa

Łagiewka sterczowa (łac. utriculus prostaticus) – w anatomii człowieka jeden z narządów szczątkowych należących do męskiego układu płciowego^[1]. Jest to ślepy, leżący w obrębie gruczołu krokowego^[2] pośrodkowo położony mały uchyłek uchodzący do części sterczowej cewki moczowej, należący do pozostałości embrionalnych. Stanowi odpowiednik rozwojowy kobiecej pochwy i bywa określany jako pochwa męska (vagina masculina). Pochodzi z dolnych, połączonych ze sobą części przewodów przyśródnerczowych^[1].

Nabłonek wyścielający łagiewkę przypomina nabłonek prostaty, a błona śluzowa jest mocno pofałdowana^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 569–570, ISBN 978-83-200-4501-7 .
↑ ^a ^b Kazimierz Ostrowski, Wojciech Bem: Histologia. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1995, s. 739. ISBN 83-200-1869-2.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[Bochenek2-1] AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 569–570, ISBN 978-83-200-4501-7 .

[histologia-2] Kazimierz Ostrowski, Wojciech Bem: Histologia. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1995, s. 739. ISBN 83-200-1869-2.

[1]