Bitwa pod Trzebiatowem

Bitwa pod Trzebiatów
	II wojna światowa, front wschodni, część operacji pomorskiej
Czas	9–13 marca 1945
Miejsce	Trzebiatów
Terytorium	III Rzesza
Przyczyna	operacja pomorska
Wynik	zwycięstwo oddziałów ludowego Wojska Polskiego i Armii Czerwonej
Strony konfliktu
III Rzesza	Polska; ZSRR
Dowódcy
	płk Aleksander Dawidziuk; gen. bryg. Benedykt Niestorowicz; gen. por Nikołaj Simoniak; gen. por. Michaił Konstantinow
Siły
163 DP, 402 ZDP, 5 LDP, DP Barwalde i DPanc SS Holstein	1 Brygady Kawalerii i 2 Dywizja Artylerii ludowego Wojska Polskiego; oraz wojska 1 Frontu Białoruskiego Armii Czerwonej
	Położenie na mapie Rzeszy Niemieckiej miejsce bitwy
	54°03′26″N 15°16′43″E/54,057222 15,278611

Oficerowie 1 Dywizji Kawalerii, uczestniczącej w walkach w rejonie Trzebiatowa

Bitwa pod Trzebiatowem – starcie zbrojne mające miejsce w dniach 9–13 marca 1945, w wyniku którego oddziały ludowego Wojska Polskiego i Armii Czerwonej rozbiły zgrupowanie wojsk armii niemieckiej w rejonie Trzebiatowa i Trzęsacza.

Do pierwszych walk pod Trzebiatowem doszło 4 marca 1945. Zakończyły się one zdobyciem miasta, głównie przez żołnierzy 40 Gwardyjskiej Brygady Pancernej dowodzonej przez płka Michała Smirnowa^[1]. Następnie walki toczyły się w rejonie Trzebiatowa i Trzęsacza i miały na celu likwidację zgrupowania wojsk niemieckich, otoczonych w tym rejonie. W skład niemieckiego zgrupowania wchodziły resztki: 163 Dywizji Piechoty, 402 Zapasowej Dywizji Piechoty, 5 Lekkiej Dywizji Piechoty, Dywizji Piechoty Bärwalde i Dywizji Pancernej SS Holstein^[2]. Do likwidacji niemieckiego zgrupowania dowództwo 1 Frontu Białoruskiego Armii Czerwonej, wyznaczyło: pododdziały z 11 Gwardyjskiego Korpusu Pancernego płk Amazaspa Babadżaniana, 3 Armii Uderzeniowej gen. por. Nikołaja Simoniaka, 7 Gwardyjskiego Korpusu Kawalerji gen. por. Michała Konstantinowa i 2 Gwardyjskiej Armii Pancernej gen. płka Siemiona Bogdanowa oraz 1 Brygadą Kawalerii i 2 Dywizję Artylerii ludowego Wojska Polskiego^[1].

Po intensywnych dwudniowych walkach liczące około 10 tys. żołnierzy zgrupowanie niemieckie zostało rozbite (DP Bärwalde rozbito 12 marca^[3]), a tylko nieliczni przedarli się wzdłuż wybrzeża bałtyckiego w kierunku wyspy Wolin^[1]. Z kotła wydostały się niedobitki 202 ZDP i 163 DP, którą oficjalnie rozwiązano 1 kwietnia^[4].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 543.
↑ Kosiarz 1967 ↓, s. 171.
↑ Mitcham 2010 ↓, s. 200.
↑ Mitcham 2009 ↓, s. 101,216.

Bibliografia

Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.
Edmund Kosiarz: Wyzwolenie Polski północnej 1945. Gdynia: 1967.
Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11596-5.
Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Warszawa: 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.

[CITEREFDolataJurga1977543-1] Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 543.

[CITEREFKosiarz1967171-2] Kosiarz 1967 ↓, s. 171.

[CITEREFMitcham2010200-3] Mitcham 2010 ↓, s. 200.

[CITEREFMitcham2009101,216-4] Mitcham 2009 ↓, s. 101,216.

[1]

1943	Lenino
1944	Darnica Turia i Bug Brześć – Lublin Dęblin – Puławy przyczółek warecko-magnuszewski Studzianki Kępa Radwankowska przyczółki warszawskie Czerniaków Praga Błędno i Stara Rzeka
1945	Wisła – Odra Warszawa Bydgoszcz Poznań Wał Pomorski Złotów Podgaje Jastrowie Nadarzyce Dobrzyca Golce Jaksice Mirosławiec Pomorze Borujsko Czaplinek Drawsko Bierzwnica Trzebiatów Dziwnówek Wejherowo Kołobrzeg Nysa Brandenburgia Rothenburg Łużyce Niska Rietschen Tauer, Förstgen i Dauban Budziszyn Drezno Wartha – Koenigswartha Kanał Hohenzollernów Odra wzgórza Seelow Berlin Praga

1941	Atak Niemiec na ZSRR Brześć Białystok – Mińsk Rosienie Dubno – Łuck – Brody Besarabia Karelia (I) Hanko Smoleńsk (I) Humań Kijów (I) Tallinn Jelnia Odessa Krym (I) Sewastopol Charków (I) Leningrad Rostów Moskwa Tichwin (I) Tichwin (II) Kercz (I)
1942	Lubań Rżew – Wiaźma Barwienkowo – Łozowa Toropiec – Chołm Diemiansk Charków (II) Fall Blau Woroneż Siniawino Rżew Stalingrad Operacja Uran Operacja Zimowy Sztorm Operacja Mały Saturn
1943	Operacja Pierścień Operacja Iskra Operacja Polarna Gwiazda Krasnyj Bor Charków (III) Operacja Bawół Mius Kursk Prochorowka Orzeł Mga Biełgorod – Bogoduchowsk Biełgorod – Charków Smoleńsk (II) Orsza Lenino Dniepr Tamań Kercz (II) Kijów (II)
1944	Ukraina Leningrad – Nowogród Krym (II) Wyborg – Pietrozawodzk Świrsk – Pietrozawodzk Tali-Ihantala Operacja Bagration Bobrujsk Mińsk Wilno Kowno Lwów – Sandomierz Dęblin – Puławy Warszawa (I) Baranów – Sandomierz Brześć – Lublin Siedlce Warka – Magnuszew Jassy – Kiszyniów Karpaty Dukla – Preszów warszawska Praga przyczółki warszawskie Czerniaków Suursaari Kraje bałtyckie Kurlandia Petsamo Zakarpacie Belgrad Kosowo Budapeszt
1945	Wisła – Odra Sandomierz – Śląsk Mława – Elbląg Kielce Częstochowa Warszawa (II) Kraków Operacja Konrad III Nowy Sącz Koło Łódź Milicz Nysa Opole Poznań Rzepin Prusy Wschodnie Królewiec operacje śląskie Dolny Śląsk Głogów Wrocław Wał Pomorski Operacja Sonnenwende Pomorze Kołobrzeg Górny Śląsk Prudnik Balaton Wiedeń Morawy Berlin wzgórza Seelow Odra Nysa Łużycka Brandenburgia Łużyce Budziszyn Halbe Praga Bornholm