Shuttle-C

Ten artykuł od 2022-07 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Shuttle-C – powstały w latach 80. projekt ciężkiej rakiety nośnej bazującej na konstrukcji wahadłowców. Rakieta ta miała stanowić uzupełnienie do programu Space Transportation System, jednak w 1995 projekt anulowano.

Shuttle-C miała kształt kontenera wyposażonego w silniki rakietowe oraz dysze orientacyjne, zamontowanego na zbiorniku zewnętrznym z podczepionymi dodatkowymi rakietami na paliwo stałe (stąd literka C w nazwie).

Komponenty rakiety Shuttle-C zapożyczone od promów kosmicznych:

• 2 dopalacze zasilane paliwem stałym
• zbiornik zewnętrzny promu kosmicznego
• 3 silniki SSME, 2 silniki OMS i zestaw dysz RCS

Shuttle-C miała służyć do wynoszenia satelitów zarówno wojskowych, jak i komunikacyjnych, a także jako dodatek do misji wahadłowców. Były też plany by użyć Shuttle-C do załogowej wyprawy na Marsa (załoga miała być dostarczona przez prom), jednak zrezygnowano z tej koncepcji.

W roku 2005 powstała koncepcja opracowania nowej rakiety bazującej zarówno na Shuttle-C, jak i promach kosmicznych pod nazwą Shuttle-Derived Launch Vehicle. W 2006 powstał projekt tej rakiety (dziś znanej jako Ares V), jednak pomysłu tego nie zrealizowano. Domniemanym następcą Shuttle-C ma być Space Launch System, jednak z wyglądu bardziej niż prom kosmiczny przypomina on rakietę Saturn V z rakietami dodatkowymi na paliwo stałe.

• Mark Wade: Shuttle C. [w:] Encyclopedia Astronautica [on-line]. (ang.).
• Shuttle-C. [w:] GlobalSecurity.org [on-line]. (ang.).