Jan Albin Goetz

Jan Albin Goetz

Jan Götz-Okocimski

Jan Goetz Okocimski (przed 1911)
Data i miejsce urodzenia	18 lipca 1864 Okocim (Stary Pałac)
Data i miejsce śmierci	24 kwietnia 1931 Okocim (Nowy Pałac)
Narodowość	polska
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Albin Goetz, Jan Götz-Okocimski, także Götz Edler von Okocim, a 1909–1911 Götz Freiherr von Okocim (ur. 18 lipca 1864 w Okocimiu, Stary Pałac, zm. 24 kwietnia 1931 w Okocimiu, Nowy Pałac) – polski przedsiębiorca.

Urodził się 18 lipca 1864 w Okocimiu, w rodzinie Jana Ewangelisty i Albiny Žižka (1834–1914). Miał dwie siostry. Albina (1860–1937) była żoną Zdzisława Włodka, matką Jana Zdzisława Włodka^[1].

Studiował na Wydziale Rolniczo-Leśnym Uniwersytetu w Wiedniu w latach 1883–1885. Od 1897 roku przez 27 lat był marszałkiem Rady Powiatowej, był posłem do austriackiej Rady Państwa w latach 1898–1912, gdzie był prezesem Koła Polskiego. Posłował również na Sejm Galicyjski w latach 1901–1914, prezes Koła Polskiego w Wiedniu^[2].

W 1908^[3] uzyskał tytuł „Freiherr” (równoważny z tytułem barona) od cesarza austriackiego Franciszka Józefa, z herbem własnym, oraz dewizą herbową „Pracą i Prawdą”. W 1911 ustalił w sposób prawny ostateczne brzmienie swojego nazwiska w języku polskim i odtąd znany był jako Baron Jan Goetz Okocimski. Był konserwatywnym politykiem, działaczem samorządowym, gospodarczym, politycznym i społecznym, oraz filantropem. Wsparł finansowo budowę pomnika Adama Mickiewicza w Krakowie. Był posłem i senatorem w sejmie polskim oraz prezesem Koła polskiego w Wiedniu^[4].

Pod koniec XIX w. wraz z małżonką hrabiną Zofią z Sumińskich wybudował w Brzesku, w pobliżu Browaru Okocim kompleks pałacowy wzorowany na architekturze wiedeńskiej, otoczony parkiem utrzymanym w stylu angielskim.

Od 1904 aż do śmierci był właścicielem Browaru Krakowskiego i Fabryki Przetworów Słodowych. Odziedziczył go po nim jego syn – Antoni.

Poseł na Sejm Ustawodawczy (1919–1922), brał udział w pracach Klubu Pracy Konstytucyjnej. Prezes Związku Przemysłowców w Krakowie od 19 stycznia 1923 roku do 31 grudnia 1928 roku, prezes Banku Małopolskiego do 31 sierpnia 1928 roku. Prezes Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego w Krakowie w latach 1921–1930^[5]. Podczas wojny polsko-bolszewickiej latem 1920 subskrybował 10 mln marek pożyczki Odrodzenia oraz dokonał innych działań na rzecz sprawy polskiej^[6].

30 kwietnia 1925, za zasługi na polu pracy obywatelskiej oraz około podniesienia przemysłu i rolnictwa został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski^[7].

Senator II kadencji wybrany w 1928 roku z województwa krakowskiego z Listy BBWR^[8].

Od 12 stycznia 1889 był mężem Zofii Jadwigi Marii hr. Sumińskiej h. Leszczyc (1867–1945), z którą miał pięcioro dzieci:

• Zofię Albinę Eugenię (1890–1981), która była żoną prof. Jana Włodka, matką Jana Mariana i Zofii,
• Jana Reginalda (1891–1923),
• Elżbietę Różę Marię (1892–1982),
• Marię Immakulatę Pię (1893–1974), która była żoną Stefana Komornickiego, matką Tomasza Jana,
• Antoniego Jana Goetza^[1].

Zmarł 24 kwietnia 1931 w Okocimiu. Pochowany został w krypcie grobowej Goetz Okocimskich kościoła parafialnego w Okocimiu Górnym.

• 
  Legitymacja Jana Albina Götza^[9]
• 
  Pomnik Jana Goetza w Brzesku
• 
  Brama wyjazdowa, widok od strony parku
• 
  Widok na Pałac Goetza
• 
  Widok na tzw. klomby
• 
  Widok na plac zabaw
• 
  Brama wjazdowa, widok od strony ulicy
• 
  Widok na pałac od oranżerii

• Sławomir Górzyński: Nobilitacje w Galicji w latach 1772–1918. DiG 1997. ISBN 83-85490-88-4.
• Jan MarianJ.M. Włodek Jan MarianJ.M., Goetz-Okocimscy Kronika rodzinna 1590–2000, Kraków: „Księgarnia Akademicka”, 2001, ISBN 83-7188-407-9, OCLC 830293521 . Brak numerów stron w książce