Ambulacraria

	Ambulacraria
	Metschnikoff, 1881
	; Przedstawiciele szkarłupni: rozgwiazdy i jeżowce
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Nadtyp	wtórouste
(bez rangi)	Ambulacraria

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 20 sty 2018, była oparta na tej wersji.

Ambulacraria – klad wtóroustych (Deuterostomia) zwierząt dwubocznie symetrycznych (Bilateria) obejmujący:

Echinodermata – szkarłupnie,
Hemichordata – półstrunowce.

Jest to grupa siostrzana dla typu Xenoturbellida, z którym wspólnie tworzą klad siostrzany strunowców (Chordata)^[1].

Koncepcję wyłonienia takiego taksonu zaproponował w 1881 rosyjski zoolog Ilja Miecznikow^[2], gdy zwrócił uwagę na zbliżone cechy larw szkarłupni i półstrunowców jelitodysznych (Enteropneusta). Dla potwierdzenia takiego podziału na bazie morfologii przyjmuje się trimeryczny rozkład pęcherzyków celomy – cechy, która nie występuje u strunowców^[3]. Monofiletyzm grupy potwierdzają liczne badania molekularne, zarówno małej (SSU), jak i dużej (LSU) podjednostki rybosomalnej. Typ larwy zwierząt zaliczonych do Ambulacraria nazywa się dipleurulą.

Przypisy

↑ Bourlat et al. Testing the new animal phylogeny: A phylum level molecular analysis of the animal kingdom. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 49, s. 23–31, 2008. DOI: 10.1016/j.ympev.2008.07.008. (ang.).
↑ V. E. Metschnikoff. Über die systematische Stellung von Balanoglossus. „Zoologischer Anzeiger”, s. 139-157, 1881.
↑ Kenneth M. Halanych. The new view of animal phylogeny. „Annual Review of Ecology and Systematics”. 35, s. 229-256, 2004. DOI: 10.1146/annurev.ecolsys.35.112202.130124. (ang.).

[1] Bourlat et al. Testing the new animal phylogeny: A phylum level molecular analysis of the animal kingdom. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 49, s. 23–31, 2008. DOI: 10.1016/j.ympev.2008.07.008. (ang.).

[2] V. E. Metschnikoff. Über die systematische Stellung von Balanoglossus. „Zoologischer Anzeiger”, s. 139-157, 1881.

[Halanych-3] Kenneth M. Halanych. The new view of animal phylogeny. „Annual Review of Ecology and Systematics”. 35, s. 229-256, 2004. DOI: 10.1146/annurev.ecolsys.35.112202.130124. (ang.).

[1]