Jan van Rijckenborgh: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Teogenesis (dyskusja | edycje) drobne redakcyjne, drobne merytoryczne |
Teogenesis (dyskusja | edycje) drobne merytoryczne, drobne redakcyjne, drobne techniczne |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
== Życiorys == |
== Życiorys == |
||
Jan van Rijckenborgh, a właściwie Jan Leene, urodził się w holenderskim mieście [[Haarlem]]. Jego ojciec był kupcem handlującym tekstyliami i młody Jan po ukończeniu szkoły średniej poszedł w jego ślady. Wychował się w rodzinie o silnych tradycjach protestanckich, jednak już od wczesnych lat interesowały go także inne religie<ref name=":0">{{Cytuj |redaktor = Wouter J. Hanegraaff |tytuł = Dictionary of Gnosis & Western esotericism |data = 2006 |data dostępu = 2023-10-01 |isbn = 978-90-04-15231-1 |wydanie = one volume ed., unabridged |miejsce = Leiden |wydawca = Brill |s = 993-994}}</ref>. |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | W 1924 roku, wraz ze swym bratem Zwierem Willemem Leene, wstąpił do stowarzyszenia ''[[Rosicrucian Fellowship]]'', założonego w 1909 r. przez [[Max Heindel|Maxa Heindla]]. W 1929 r. obu braciom powierzono kierownictwo holenderskiej filii stowarzyszenia''.'' W 1930 r. do braci Leene dołączyła Henriette Stok-Huyser (1902–1990), która później przyjęła [[Pseudonim artystyczny|pseudonim]] [[Catharose de Petri]]. W 1935 r. cała trójka odeszła od ''Rosicrucian Fellowship'', aby założyć w Haarlemie nieżne od heindlowskiego nurtu [[Lectorium Rosicrucianum]] (obecnie Międzynarodowa Szkoła Złotego Różokrzyża). |
||
W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] Szkoła Różokrzyża w Holandii została zamknięta przez okupanta niemieckiego, a wszelkie aktywności tej wspólnoty zostały zabronione. W tym okresie van Rijckenborgh prowadził działalność w ukryciu. |
W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] Szkoła Różokrzyża w Holandii została zamknięta przez okupanta niemieckiego, a wszelkie aktywności tej wspólnoty zostały zabronione. W tym okresie van Rijckenborgh prowadził działalność w ukryciu. |
||
Wersja z 11:49, 1 paź 2023
Jan van Rijckenborgh (ur. 16 października 1896 w Haarlem, Holandia, zm. 17 lipca 1968 w Santpoort) – holenderski mistyk i gnostyk, założyciel Lectorium Rosicrucianum.
Życiorys
Jan van Rijckenborgh, a właściwie Jan Leene, urodził się w holenderskim mieście Haarlem. Jego ojciec był kupcem handlującym tekstyliami i młody Jan po ukończeniu szkoły średniej poszedł w jego ślady. Wychował się w rodzinie o silnych tradycjach protestanckich, jednak już od wczesnych lat interesowały go także inne religie[1].
W 1924 roku, wraz ze swym bratem Zwierem Willemem Leene, wstąpił do stowarzyszenia Rosicrucian Fellowship, założonego w 1909 r. przez Maxa Heindla. W 1929 r. obu braciom powierzono kierownictwo holenderskiej filii stowarzyszenia. W 1930 r. do braci Leene dołączyła Henriette Stok-Huyser (1902–1990), która później przyjęła pseudonim Catharose de Petri. W 1935 r. cała trójka odeszła od Rosicrucian Fellowship, aby założyć w Haarlemie nieżne od heindlowskiego nurtu Lectorium Rosicrucianum (obecnie Międzynarodowa Szkoła Złotego Różokrzyża)[1].
W czasie II wojny światowej Szkoła Różokrzyża w Holandii została zamknięta przez okupanta niemieckiego, a wszelkie aktywności tej wspólnoty zostały zabronione. W tym okresie van Rijckenborgh prowadził działalność w ukryciu.
W 1956 r. praca Jana van Rijckenborgha i Catharose de Petri otrzymała nowy impuls wyniku kontaktu z Antoninem Gadalem (1877–1962), który przybliżył im myśl katarów we Francji.
Zmarł w 1968, przekazawszy kierownictwo Szkoły Różokrzyża Catharose de Petri.
Twórczość
Jan van Rijckenborgh jest autorem lub współautorem 40 książek, które napisał częściowo we współpracy z Catharose de Petri. W swych pracach podejmował temat nauki klasycznych różokrzyżowców, tłumacząc z języka angielskiego na język holenderski dzieła Johanna Valentina Andreae: Rei publicae christianopolitanae descriptio, Fama Fraternitatis, Confessio Fraternitatis i Alchemiczne Zaślubiny Christiana Różokrzyża. Inne z jego prac omawiają fragmenty przekładów z Corpus Hermeticum[2] i Daodejing[3], przekazy manichejczyków oraz innych grup gnostycznych. Zajmował się również historią katarów. Poza pracą literacką Rijckenborgh przybliżał swoją myśl poprzez odczyty i konferencje kierowane głównie do członków Lectorium.
Bibliografia
- ↑ a b Wouter J. Hanegraaff (red.), Dictionary of Gnosis & Western esotericism, wyd. one volume ed., unabridged, Leiden: Brill, 2006, s. 993-994, ISBN 978-90-04-15231-1 [dostęp 2023-10-01].
- ↑ Jan van Rijckenborgh, Pragnoza egipska i jej wołanie w wiecznym teraz: ponownie obwieszczona i objaśniona na podstawie "Tabula Smaragdina" i "Corpus Hermeticum" Hermesa Trismegistosa. Cz. 1, Wyd. 2., popr, Wieluń: Instytut Wydawniczy Rozekruis Pers, 2016, ISBN 978-83-61205-80-7 [dostęp 2023-10-01].
- ↑ Jan van Rijckenborgh, Catharose de Petri, Chińska Gnoza: komantarz [!] do "Tao Te King" Lao Tse, Wydanie 2., poprawione, Wieluń: Instytut Rozekruis Pers, 2017, ISBN 978-83-61205-53-1 [dostęp 2023-10-01].