zaimek
zaimek (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) gram. część mowy, która zastępuje rzeczownik, przymiotnik, liczebnik lub przysłówek i pełni ich funkcje w zdaniu; zob. też zaimek w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zaimek zaimki dopełniacz zaimka zaimków celownik zaimkowi zaimkom biernik zaimek zaimki narzędnik zaimkiem zaimkami miejscownik zaimku zaimkach wołacz zaimku zaimki
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) zaimek dzierżawczy • zaimek nieokreślony • zaimek określony • zaimek osobowy • zaimek względny • zaimek zwrotny
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) część mowy
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- zobacz też: słowniki tematyczne dla słownictwa gramatycznego
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) voornaamwoord
- albański: (1.1) përemër m
- angielski: (1.1) pronoun
- arabski: (1.1) ضمير
- baskijski: (1.1) izenordain
- białoruski: (1.1) займеннік m
- bułgarski: (1.1) местоимение n
- chiński standardowy: (1.1) tradycyjny 代詞, uproszczony 代词, pinyin: dàicí
- chorwacki: (1.1) zamjenica ż
- czeski: (1.1) zájmeno n
- dolnołużycki: (1.1) pronomen m
- dolnosaksoński: (1.1) pronomen
- duński: (1.1) stedord n
- esperanto: (1.1) pronomo
- francuski: (1.1) pronom m
- górnołużycki: (1.1) pronomen m, naměstnik m
- hiszpański: (1.1) pronombre m
- indonezyjski: (1.1) pronomina
- islandzki: (1.1) fornafn n
- japoński: (1.1) 代名詞 (daimeishí)
- jidysz: (1.1) פּראָנאָם (pronom)
- kaszubski: (1.1) zamiono n
- litewski: (1.1) įvardis
- łaciński: (1.1) pronomen
- niderlandzki: (1.1) voornaamwoord n
- niemiecki: (1.1) Pronomen n
- norweski (bokmål): (1.1) pronomen n
- nowogrecki: (1.1) αντωνυμία ż
- ormiański: (1.1) դերանուն (deranun)
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- rosyjski: (1.1) местоимение n (gdy zastępuje rzeczownik, przymiotnik lub liczebnik); местоименное наречие n (gdy zastępuje przysłówek)
- slovio: (1.1) zzamenslov (заменслов)
- słowacki: (1.1) zámeno
- szwedzki: (1.1) pronomen n
- ukraiński: (1.1) займенник m
- węgierski: (1.1) névmás
- włoski: (1.1) pronome m
- źródła:
- ↑ Edward Łuczyński, Jolanta Maćkiewicz, Językoznawstwo ogólne. Wybrane zagadnienia, wyd. II rozszerzone i uzupełnione, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2002, s. 114.
zaimek (język słoweński)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Słoweński - Słownictwo gramatyczne
- źródła: