siu-bździu
siu-bździu (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˈɕu ˈbʲʑd͡ʑu], AS: [śu bʹźʒ́u], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. akc.
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- przykłady:
- (1.1) Życie to nie siu-bździu![2]
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) pot. koszałki-opałki, tere-fere, banialuki; posp. pierdoły; przest. kipki-opałki, koszały-opały, koszyczki-opałeczki
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- inna pisownia siu-bziu[1]
- zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
- por. siubździu • fiu-bździu
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „siu-bździu” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. VI: S-Ś, Warszawa 1900–1927, s. 121.
- ↑ T. Dołęga-Mostowicz, Kariera Nikodema Dyzmy, Warszawa 2014, s. 298.