wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) czerpanie czegoś z jakiegoś źródła
(1.2) stałe pobieranie pieniędzy
(1.3) adm. wojsk. powołanie grupy mężczyzn do służby wojskowej; zob. też pobór (wojsko) w Wikipedii
(1.4) hist. ekon. podatek nadzwyczajny w I Rzeczypospolitej; zob. też pobór (podatek) w Wikipedii
(1.5) zob. pobory
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
składnia:
(1.1) pobór + D. • pobór z + D.
(1.2) pobór + D. • pobór od + D.
(1.3) pobór + D.
kolokacje:
(1.1) pobór wody / prądu / gazu / … • pobór mocy
(1.2) pobór opłat / podatków / należności / haraczu
(1.3) pobór jesienny / zimowy / wiosenny / letni • pobór pielęgniarek / księży / młodego rocznika • pobór do zasadniczej służby wojskowejstawiać się / stawić się na / nie stawiać się / nie stawić się do poboru • być zwolnionym z poboru • pobór przymusowy / dobrowolny
synonimy:
(1.3) daw. branka; gw. (Śląsk Cieszyński) asynt, asyntyrunek, gw. (Poznań) miara[1], gw. (Kraków) asenterunek[1]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. braniec mos, poborowy m, pobranie n, branie n, pobieranie n, poborca m, poborczyni ż, pobory nmos, Poborcze nmos, Poborowo n, Poborowice nmos
czas. brać ndk., pobrać dk., pobierać ndk.
przym. poborowy, przedpoborowy, pobraniowy, poborczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. pobrać
uwagi:
zob. też pobór w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 254.