wymowa:
IPA: [puwˈtɔra], AS: [puu̯tora]
znaczenia:

liczebnik ułamkowy

(1.1) jeden/jedno i pół[1][2][3]
odmiana:
(1.1) m półtora; ż półtorej; n półtora
przykłady:
(1.1) Czy półtora jabłka i półtorej gruszki to razem trzy owoce?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) daw. półdruga[4]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
licz. pół, półtorej, półtory
rzecz. półtorak
związki frazeologiczne:
wyglądać jak półtora nieszczęścia
etymologia:
prasł. *polъ vъtora > półwtora, połuwtorajeden i połowa wtórego, następnego[5][6]
uwagi:
por. półtrzecia półczwarta
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik języka polskiego (red. nauk. Mieczysław Szymczak), t. 2, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1988, ISBN 83-01-10902-5, s. 902.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Półtora-” w: Michał Arct, M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego, Wydawnictwo M. Arcta w Warszawie, Warszawa 1916.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „półtora” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927, s. 429.
  4. M. Arcta Słownik staropolski, Wyd. M. Arct, Warszawa 1920.
  5. Ciekawostki językowe: „półtora”. Narodowe Centrum Kultury.
  6. Półtora czy półtorej? Poradnik poprawnej polszczyzny.
wymowa:
znaczenia:

liczebnik

(1.1) półtora
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
licz. półtorasta
rzecz. półtorôk
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: