niekonwencjonalny (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌɲɛkɔ̃nvɛ̃nt͡sʲjɔ̃ˈnalnɨ], ASekõnvẽncʹi ̯õnalny], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) taki, który wykracza poza ustalone schematy
(1.2) niezgodny z określoną tradycją
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Państwa skandynawskie wyróżniają się jako kraje, w których zmiany postaw do niekonwencjonalnych sposobów organizacji życia rozwinęły się w największym stopniu i w których zdezinstytucjonalizowane formy rodziny najłatwiej akceptowane i praktykowane[1].
(1.2) Irlandzki zawodnik znany jest z niekonwencjonalnego stylu walki.
składnia:
kolokacje:
medycyna niekonwencjonalna • niekonwencjonalne źródła energii
synonimy:
(1.1) innowacyjny, niebanalny, nietypowy, oryginalny, dziwaczny, ekscentryczny, ekstrawagancki, nietradycyjny, niezwykły, nowatorski, nowy, odkrywczy, pionierski, prekursorski, śmiały
antonimy:
(1) tradycyjny, konwencjonalny
(1.1) zachowawczy, konserwatywny, banalny, powszechny, klasyczny, zwyczajowy, pospolity
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. niekonwencjonalność ż
przysł. niekonwencjonalnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. nie- + konwencjonalny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: