Tranzscheliaceae

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Pucciniales, Incertae sedis, Pucciniomycetes, Pucciniomycotina, Basidiomycota, Fungi^[2].

W 1906 r. Joseph Charles Arthur utworzył rodzaj Tranzschelia zaliczając go do rodziny rdzowatych (Pucciniaceae)^[2]. W 2020 r. Mary Catherine Aime i Alistair Ross Taggart przenieśli go do rodziny Tranzscheliaceae. Jest jedynym rodzajem tej rodziny^[1].

Grzyby pasożytnicze będące pasożytami jednodomowymi lub dwudomowymi roślin. U gatunków dwudomowych spermogonia i ecja tworzą się na roślinach z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae), uredinia i telia na roślinach z rodziny różowatych (Rosaceae)^[3].

Spermogonia stożkowate, bez peryfiz, tworzące się pod kutykulą rośliny żywicielskiej. Ecja powstają pod skórką, o ścianach pękających na kilka dużych płatów. Ecjospory brodawkowate. Uredinia powstające pod skórką, w stanie dojrzałym nagie, z głoówkowatymi urofizami. Urediniospory kolczaste z równikowo ułożonymi porami. Telia powstają pod epidermą. Teliospory powstają na trzonkach pojedynczo, są dwukomórkowe z poprzeczną przegrodą, łatwo rozpadające się, o brunatnych ścianach z gęstymi wyraźnymi brodawkami lub kolcami. Mają w każdej komórce po jednej porze rostkowej^[3].

W Polsce występują dwa gatunki. Dwudomowa Tranzschelia pruni-spinosae wywołuje rdzę śliwy, jednodomowa Tranzschelia anemones poraża zawilce (Anemones) i sasanki (Pulsatilla)^[3].

Gatunki występujące w Polsce:

• Tranzschelia anemones (Pers.) Nannf. 1939
• Tranzschelia pruni-spinosae (Pers.) Dietel 1922

Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum^[4]. Wykaz gatunków według. W. Mułłenki i in.^[5].