Sen Elżbiety Pileckiej
Sen Elżbiety Pileckiej – powieść Zygmunta Krasińskiego z 1829, utrzymana w konwencji marzenia sennego, historia polskiej królowej, żony Władysława Jagiełły.
| |
| Autor |
Zygmunt Krasiński |
|---|---|
| Typ utworu | |
| Data powstania |
1829 |
| Wydanie oryginalne | |
| Miejsce wydania |
Warszawa |
| Język |
polski |
| Data wydania |
1829 |
| Wydawca |
Rozmaitości Warszawskie |
O utworze
edytujNa kształt utworu w sposób znaczący wpłynął Sen Byrona, z którego fragment w tłumaczeniu Mickiewicza został umieszczony jako motto. Dzieje królowej, Elżbiety Pileckiej, przedstawił autor na początku utworu w notatce kronikarskiej, by następnie opowiedzieć je w formie widzenia sennego. Zainteresowanie dla snu i wizji zapowiada już późniejszą twórczość Krasińskiego z jej fascynacją stanami psychicznymi, wymykającymi się spod kontroli świadomości[1].
Przypisy
edytuj- ↑ Sudolski 1974 ↓, s. 66.
Bibliografia
edytuj- Zygmunt Krasiński: Dzieła literackie. T. 2. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1973, s. 407-418.
- Zbigniew Sudolski: Zygmunt Krasiński. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1974.