Ryszard Petru

Urodził się we Wrocławiu jako syn Zygmunta i Danuty z domu Potocznej^[3], fizyków pracujących na uczelniach^[4]. W stolicy Dolnego Śląska ukończył V Liceum Ogólnokształcące im. gen. Jakuba Jasińskiego^[5][6]. Przez rok studiował na Wydziale Informatyki i Zarządzania Politechniki Wrocławskiej^[6], następnie przeniósł się do Warszawy. W tamtejszej Szkole Głównej Handlowej w 1997 ukończył studia z zakresu stosunków międzynarodowych^[7][8].

W czasie studiów został asystentem posła Unii Demokratycznej Władysława Frasyniuka^[6]. Z rekomendacji swojego wykładowcy, Leszka Balcerowicza, rozpoczął pracę w fundacji CASE^[6]. Ponadto od 1995 był jego asystentem, a w latach 1997–2000, gdy Leszek Balcerowicz pełnił funkcję wicepremiera i ministra finansów – jego doradcą^[2], pracując jako konsultant w biurze pełnomocnika rządu ds. reformy emerytalnej. W 1998 rozpoczął pracę jako asystent w Szkole Głównej Handlowej^[6]. Należał w tym czasie do Unii Wolności, z pierwszego miejsca na liście tego ugrupowania w okręgu podwarszawskim bez powodzenia kandydował w wyborach parlamentarnych w 2001, zdobywając 4649 głosów^[9][10].

W latach 2001–2004 był zatrudniony jako ekonomista ds. Polski i Węgier w Banku Światowym^[6], gdzie zajmował się reformą finansów publicznych, polityką regionalną i klimatem inwestycyjnym^[11]. Później do 2008 zajmował stanowisko głównego ekonomisty w Banku BPH, a następnie pracował na stanowisku dyrektora banku ds. strategii i głównego ekonomisty w BRE Banku^[2][11] oraz w PKO BP^[12]. W latach 2011–2014 był partnerem w firmie PwC, odpowiedzialnym za polskie przedsiębiorstwa prywatne^[12].

W maju 2011 objął funkcję przewodniczącego Towarzystwa Ekonomistów Polskich^[13]. Współpracował z założonym przez Leszka Balcerowicza Forum Obywatelskiego Rozwoju jako prelegent na organizowanych przez tę fundację spotkaniach i seminariach^[14]. W 2013 był ekspertem i współprowadzącym – wraz z duchownymi Kazimierzem Sową i Maciejem Ziębą – program Moralność i etyka czasów kryzysu w stacji religia.tv^[15]. W tym samym roku objął funkcję doradcy marszałka województwa dolnośląskiego ds. gospodarczych^[12]. W 2014 krótko był przewodniczącym rady nadzorczej Polskich Kolei Państwowych^[16][17]. W tym samym roku został przewodniczącym rady nadzorczej przedsiębiorstwa Solaris Bus & Coach^[18]. Jest autorem publikacji na tematy gospodarcze, m.in. książki Koniec wolnego rynku? Geneza kryzysu (2014), napisanej wspólnie z dziennikarzem Łukaszem Lipińskim^[19]. Współpracował z Grzegorzem Kasdepkem przy jego dwóch książkach dla dzieci dotyczących podstaw ekonomii i wydanych przez Narodowe Centrum Kultury w serii Liczby kultury – był konsultantem merytorycznym Pestki, dropsa, cukierka^[20] oraz współautorem Zaskórniaków i innych dziwadeł z krainy portfela^[21].

W maju 2015 powołał Fundację Nowoczesna RP z siedzibą w Rzeszowie^[22] oraz zainicjował powołanie ugrupowania NowoczesnaPL^[23], rozpoczynając tworzenie wokół nich ruchu politycznego^[24][25]. W tworzenie formacji zaangażowali się m.in. Wadim Tyszkiewicz^[26][27] i Paweł Rabiej^[28]. 30 czerwca w związku z rozpoczęciem działalności politycznej zawiesił wykonywanie funkcji przewodniczącego TEP (pełniącym obowiązki został Bohdan Wyżnikiewicz)^[29].

W sierpniu 2015 zarejestrowana została partia polityczna Nowoczesna Ryszarda Petru^[30]. W wyborach parlamentarnych w październiku tegoż roku Ryszard Petru zarejestrował się jako kandydat z pierwszego miejsca tego ugrupowania w okręgu stołecznym. W wyniku głosowania z 25 października 2015 uzyskał mandat posła na Sejm VIII kadencji, otrzymując 129 088 głosów, a zorganizowana przez niego partia zajęła w tych wyborach czwarte miejsce z poparciem 7,6%, wprowadzając do Sejmu 28 posłów^[31]. Początkowo został przewodniczącym jej klubu poselskiego, jednak 26 kwietnia 2017 ustąpił z tej funkcji^[32]. 25 listopada 2017 podczas konwencji Nowoczesnej utracił przywództwo w tym ugrupowaniu. W głosowaniu otrzymał 140 głosów, przegrał z Katarzyną Lubnauer, którą poparło 149 delegatów^[33]. W styczniu 2018 ogłosił powstanie stowarzyszenia „Plan Petru”^[34], mające według niego być ponadpartyjną kontrofertą dla propozycji premiera Mateusza Morawieckiego. Jednocześnie pozostał w Nowoczesnej^[35], którą jednak opuścił 11 maja tego samego roku^[36]. Pięć tygodni później utworzył koło poselskie Liberalno-Społeczni^[37].

17 listopada 2018 wraz z Joanną Scheuring-Wielgus ogłosił powołanie nowego ugrupowania pod nazwą Teraz!^[38] (wcześniej zarejestrowano je jako partię). Kilka miesięcy później partia Teraz! została postawiona w stan likwidacji. Współpracownicy jej lidera złożyli wniosek o rejestrację partii pod nazwą Teraz! Ryszarda Petru^[39], która jeszcze w tym samym roku także została postawiona w stan likwidacji^[40]. Również w 2019 Ryszard Petru poinformował o wycofaniu się z polityki i powrocie do biznesu^[41]; nie kandydował w wyborach parlamentarnych w tymże roku. W 2020 został partnerem zarządzającym w spółce prawa handlowego Petru Zientek Capital Partners^[42]. W 2021 założył think tank Instytut Myśli Liberalnej^[43]. W styczniu 2022 powrócił do Nowoczesnej^[44]. W maju 2023 ogłosił zamiar kandydowania do Senatu w okręgu nr 43 z ramienia własnego komitetu, w związku z czym przewodniczący partii Adam Szłapka zapowiedział jego zawieszenie w prawach członka^[45]. We wrześniu tego samego roku przeszedł do Polski 2050^[46].

W wyborach parlamentarnych w tym samym roku został wybrany do Sejmu z ramienia koalicji Trzecia Droga. Startując z ostatniego miejsca na jej liście w okręgu warszawskim, otrzymał 24 192 głosy^[47]. W Sejmie X kadencji objął funkcje przewodniczącego Komisji Gospodarki i Rozwoju oraz członka Komisji Finansów Publicznych^[48]. W 2024 bezskutecznie kandydował w wyborach europejskich^[49].

Dwukrotnie był laureatem plebiscytu Srebrne Usta w 2016 i 2019, gdzie zajął odpowiednio pierwsze^[50][51] i trzecie miejsce^[52].

Od 1997 był żonaty z Małgorzatą, mają dwie córki^[6]: Katarzynę i Magdalenę^[3]. W 2016 małżonkowie znaleźli się w separacji^[53], następnie doszło do rozwodu. Jego nową partnerką została posłanka Joanna Schmidt^[54]. Para zawarła związek małżeński w 2024^[55].

• Od czego zależy wartość majątku państwowego? (CASE, Warszawa 1996)^[56]
• Zaskórniaki i inne dziwadła z krainy portfela, współautor: Grzegorz Kasdepke (NCK, Warszawa 2014)^[21]
• Koniec wolnego rynku? Geneza kryzysu, współautor: Łukasz Lipiński (NCK, Warszawa 2014)^[19]
• Gospodarka zwycięży (5Why Promotion, Warszawa 2023)