Joanna Scheuring-Wielgus

W 1997 ukończyła studia na kierunku socjologia na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, a w 2008 studia podyplomowe w Polskiej Akademii Nauk. Ukończyła także Szkołę Liderów Społeczeństwa Obywatelskiego^[1]. Pracowała w Londynie (m.in. w Bramah Tea and Coffee Museum), następnie w koncernie Cereal Partners Poland Toruń Pacific^[2]. Była też menedżerką Teatru Wiczy w Toruniu^[3].

Później zajęła się działalnością gospodarczą jako menedżerka kultury. Została prezesem Fundacji Win-Win, wspierającej inicjatywy kulturalne i lokalnych artystów, współzałożycielką toruńskiego Stowarzyszenia Wyborcy i wiceprezeską Stowarzyszenia Rzeczpospolita Babska^[2][4].

W wyborach samorządowych w 2014 z ramienia lokalnego KWW Czas Mieszkańców bez powodzenia kandydowała na prezydenta Torunia, otrzymując 17,34% głosów^[5]. Została natomiast w tych wyborach wybrana do rady miasta Torunia^[6].

W wyborach parlamentarnych w 2015 wystartowała do Sejmu w okręgu toruńskim z pierwszego miejsca na liście Nowoczesnej. Uzyskała mandat posłanki VIII kadencji, otrzymując 12 655 g��osów^[7]. Została wiceprzewodniczącą sejmowej Komisji Kultury i Środków Przekazu^[8]. W 2016 została członkinią zarządu Nowoczesnej^[9].

W styczniu 2018, wraz z Joanną Schmidt oraz Krzysztofem Mieszkowskim, zawiesiła swoje członkostwo w klubie poselskim Nowoczesnej, gdy dziesięcioro posłów partii nie wzięło udziału w głosowaniu nad skierowaniem do komisji sejmowej obywatelskiego projektu liberalizującego przepisy aborcyjne. Wszyscy troje przywrócili pełne członkostwo w klubie 2 lutego^[10][11]. 9 maja 2018 ogłosiła, że występuje z partii^[12]. W czerwcu tego samego roku współtworzyła koło poselskie Liberalno-Społeczni^[13], a w listopadzie ogłosiła powołanie nowego ugrupowania pod nazwą Teraz!^[14].

W lutym 2019, jako członkini rady Fundacji „Nie lękajcie się”, uczestniczyła w spotkaniu z papieżem Franciszkiem, podczas którego przekazano mu raport obejmujący nazwiska 24 polskich hierarchów katolickich, którym zarzucono ukrywanie lub przenoszenie księży mających dopuszczać się przestępstw seksualnych^[15].

W wyborach w 2019 bez powodzenia kandydowała do Parlamentu Europejskiego z 2. miejsca na liście partii Wiosna w okręgu nr 4 (Warszawa)^[16] (pozostając jednocześnie członkinią partii Teraz!^[17], która jednak wkrótce została rozwiązana). W wyborach parlamentarnych w tym samym roku została kandydatką do Sejmu w okręgu toruńskim z listy SLD (jako bezpartyjna przedstawicielka Wiosny w ramach porozumienia Lewica). Uzyskała mandat posłanki IX kadencji, otrzymując 26 092 głosy^[18]. W Sejmie ponownie została wybrana na wiceprzewodniczącą Komisji Kultury i Środków Przekazu^[19]. W 2020 została wybrana do zarządu międzynarodowej organizacji European Parliamentary Forum for Sexual and Reproductive Rights^[20].

W 2021 została członkinią powstałej z połączenia Wiosny i SLD Nowej Lewicy, zasiadając w radzie krajowej partii^[21] i następnie obejmując funkcję wiceprzewodniczącej tej partii^[22]. Również w 2021 została felietonistką rozgłośni internetowej Halo.Radio^[23].

W wyborach w 2023 z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję, otrzymała 35 193 głosy^[24]. Ponownie objęła funkcję wiceprzewodniczącej Komisji Kultury i Środków Przekazu^[25]. W grudniu 2023 została powołana na stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego^[26]. W 2024 uzyskała mandat posłanki do PE X kadencji z ramienia Lewicy z okręgu nr 7, otrzymując 57 669 głosów^[27]. W konsekwencji w czerwcu tego samego roku zakończyła pełnienie funkcji wiceministra. W Europarlamencie zasiadła w Komisji Kultury i Edukacji oraz Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia^[28].

• III miejsce w plebiscycie Srebrne Usta (2016)^[29]
• II miejsce w plebiscycie Srebrne Usta (2019)^[30]
• Wyróżnienie Człowiek Roku Czytelników „Gazety Wyborczej” (za 2018) w kategorii „różni ludzie, lepszy świat” (2019)^[31]
• Umieszczenie wraz z Agatą Diduszko-Zyglewską na liście „Kobiety Roku 2020” czasopisma „Forbes Women”, co motywowano działalnością w zakresie informowania o przypadkach molestowania seksualnego dzieci w Kościele katolickim w Polsce oraz działalnością na rzecz świeckiego państwa; w uzasadnieniu napisano: „To dzięki ich determinacji ofiary zyskały głos, a Polacy uczestniczą w wielkiej zbiorowej lekcji etyki [...]” (2020)^[32]

Była żoną gitarzysty rockowego Jacka Scheuringa^[33], który w 2001 zginął w wypadku samochodowym. Ma z nim syna Jana^[34][35]. Jej drugim mężem został Piotr Wielgus, który także dołączył do Nowoczesnej^[36]. Z drugiego małżeństwa ma dwóch synów – Aleksandra i Jakuba.

Siostra Justyny Sobczyk, reżyserki i założycielki Teatru 21^[37].

Deklaruje się jako ateistka^[34][1].

• Posłowie IX kadencji: Joanna Scheuring-Wielgus. sejm.gov.pl. [dostęp 2020-10-14].