Richard Heidrich
Richard Heidrich (ur. 27 lipca 1896 w Lawalde, zm. 22 grudnia 1947 w Hamburgu) – niemiecki generał, Fallschirmjäger (spadochroniarz) z okresu II wojny światowej.
 Generał Luftwaffe Richard Heidrich | |
 generał wojsk spadochronowych
| |
| Data i miejsce urodzenia |
27 lipca 1896 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
22 grudnia 1947 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1915–1945 |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
dowódca: |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
.svg){kind=small}
Początki kariery
edytujRichard Heidrich zgłosił się na ochotnika do wojska w czasie I wojny światowej. Dosłużył się stopnia oficerskiego i został odznaczony Krzyżem Żelaznym I Klasy. Po wojnie pozostał w szeregach Reichswehry i służył na różnych stanowiskach w piechocie. W roku 1925 został awansowany do stopnia porucznika, a w 1931 kapitana.
W roku 1938 w stopniu majora dowodził sformowanym z własnej inicjatywy batalionem spadochroniarzy, którzy (wszyscy bez wyjątku) byli ochotnikami z wojsk lądowych. 1 stycznia 1939 roku Heidrich i jego oddział zostali przeniesieni do Luftwaffe. Wkrótce Fallschirmjäger, wciąż na wstępnym etapie rozwoju, zostali uzupełnieni 2. batalionem, co było wstępem do formowania 1 Pułku Spadochronowego. Heidrich został członkiem sztabu nowo powstałej 7 Dywizji Spadochronowej, ale przed wybuchem wojny, na jego własną prośbę ponownie skierowano go do wojsk lądowych, gdzie objął dowodzenie 514 Pułku Piechoty.
Na frontach II wojny światowej
edytujSkierowany na front zachodni, uczestniczył, na czele swego pułku, w kampanii francuskiej. Pod koniec czerwca 1940 roku generał Kurt Student zdołał przekonać Heidricha, że powinien wrócić do Luftwaffe. Po ponownej zmianie munduru sformował 3 Pułk Spadochronowy, którym dowodził z powodzeniem podczas bitwy o Kretę.
Od listopada 1942 roku Heidrich dowodził 1 Dywizją Spadochronową, która brała udział w walkach na froncie wschodnim. 12 lipca 1943 roku dywizja została przerzucona na Sycylię, by powstrzymać aliancki desant. Spadochroniarze Heidricha brali udział, aczkolwiek bez powodzenia, w walkach o Ponte di Primosole.
Najcięższe walki czekały 1 Dywizję Spadochronową po lądowaniu wojsk sprzymierzonych na Półwyspie Apenińskim, głównie w czasie walk w Ortonie i czterech krwawych natarć Aliantów na Monte Cassino. Pododdziały dywizji, pod bezpośrednim dowództwem Heidricha, brały również udział w walkach na przyczółku Anzio-Nettuno. W końcu, mianowany dowódcą I Korpusu Wojsk Spadochronowych, Heidrich zawiadywał spadochroniarzami podczas ich odwrotu aż do granicy austriackiej, gdzie ostatecznie zmuszeni zostali do kapitulacji.
Generał Richard Heidrich został 2 maja 1945 roku wzięty do niewoli przez Amerykanów, a następnie przekazany Brytyjczykom, którzy chcieli postawić go przed sądem z oskarżenia o zbrodnie wojenne. Nim do tego doszło, zmarł w szpitalu w Hamburgu 22 grudnia 1947 roku.
Bibliografia
edytuj- Florian Berger: Mit Eichenlaub und Schwertern: Die höchstdekorierten Soldaten des Zweiten Weltkrieges, Selbstverlag Florian Berger 2006, ISBN 3-9501307-0-5
- Franz Kurowski: Knights of the Wehrmacht Knight's Cross Holders of the Fallschirmjäger, Schiffer Military 2000, ISBN 0-88740-749-8
- Fritjof Schaulen: Eichenlaubträger 1940-1945 Zeitgeschichte in Farbe I Abraham – Huppertz, Pour le Mérite, Selent 2003, ISBN 3-932381-20-3.