Żabogłów
Żabogłów (Raniceps raninus) − gatunek morskiej ryby kostnoszkieletowej z rodziny dorszowatych, jedyny gatunek z rodzaju Raniceps.
Raniceps raninus[1] | |||
Linnaeus, 1758 | |||
rys. Henri Frédéric Paul Gervais | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
żabogłów | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
Występowanie i siedliska
edytujGatunek ten występuje w północno-wschodniej części Oceanu Atlantyckiego wzdłuż wybrzeży Europy, między norweskim miastem Trondheim na północy a Zatoką Biskajską na południu oraz Wyspami Brytyjskimi na zachodzie[3], włączając Morze Północne[4]. Ryba preferuje głębokość od 5 do 20 metrów, czasem schodzi do 100 metrów w głębię. Wybiera podłoże skaliste, bogate w kryjówki. Spotykana we wrakach leżących na dnie morza. Młodsze okazy preferują mniejsze głębokości[5].
Opis
edytujRyba posiada dużą i szeroką głowę, która stanowi jedną trzecią długości zwierzęcia. Budową ciała żabogłów przypomina kijankę. Oczy znajdują się z przodu głowy. Na podgardlu znajduje się mały wąsik. Zwierzę mierzy ok. 20 centymetrów[3].
Odżywianie
edytujŻabogłów jest rybą płochliwą, aktywną w nocy[5]. Żyje samotnie[4]. Prowadzi osiadły tryb życia, z rzadka oddalając się z kryjówki[3]. Odznacza się nieprzyjemnym zapachem[4]. Jest mięsożerny. Odżywia się organizmami bentosowymi[4]: szkarłupniami, mięczakami, skorupiakami, wieloszczetami i małymi rybami[3].
Rozród
edytujRozmnaża się w okresie letnim na głębokości 50-75 metrów[4].
Naturalni wrogowie
edytujZnajduje się w diecie foki grenlandzkiej[6].
Znaczenie gospodarcze
edytujBez znaczenia dla rybołówstwa. Uważana za niejadalną z powodu odrażającego zapachu[potrzebny przypis].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Raniceps raninus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Raniceps raninus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c d Raniceps raninus (Linnaeus, 1758). www.fishbase.org. [dostęp 2015-01-08]. (ang.).
- ↑ a b c d e J. Lythgoe, G. Lythgoe: Il libro completo dei pesci dei mari europei. Mursia: 1971. (wł.).
- ↑ a b Patrick Louisy: Guida all'identificazione dei pesci marini d'Europa e del Mediterraneo. Mediolan: Il Castello, 2006. ISBN 88-8039-472-X.
- ↑ Organisms Preying on Raniceps raninus. fishbase.us. [dostęp 2015-01-08]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Raniceps raninus. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 8 stycznia 2014]