Lucjusz I
Lucjusz I (ur. w Rzymie, zm. 5 marca 254 tamże) – święty Kościoła katolickiego, 22. papież w okresie od 25 czerwca 253 do 5 marca 254[1].
Papież Biskup Rzymu | |
Data i miejsce urodzenia |
brak danych |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Papież | |
Okres sprawowania |
253–254 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Pontyfikat |
25 czerwca 253 |
Czczony przez | |
---|---|
Wspomnienie |
Życiorys
edytujLucjusz, Rzymianin, był synem Porfiriusza. Pontyfikat Lucjusza przypada na poważne prześladowania chrześcijan. Wkrótce po wyborze został wygnany przez cesarza Treboniana Galla[2]. Dopiero po śmierci cesarza, mógł bezpiecznie powrócić do Rzymu, gdzie czekał entuzjastyczny list od biskupa Cypriana, który gratulował papieżowi wytrwałości[2].
Popierał łagodniejszą praktykę pokuty. Był wyrozumiały wobec ludzi "upadłych", za co krytykowali go tzw. nowacjanie, zwolennicy antypapieża Nowacjana (251 – ok. 258)[2].
Liber Pontificalis wskazuje, że gdy Lucjusz powrócił do Rzymu, za rządów nowego cesarza Waleriana, zginął śmiercią męczeńską w Rzymie. Jednak wg Katalogu Liberiusza zmarł śmiercią naturalną. Został pochowany w Katakumbach św. Kaliksta[2].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 20. ISBN 83-7006-437-X.
- ↑ a b c d e John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 35. ISBN 83-06-02633-0.
Bibliografia
edytuj- Pope St. Lucius I. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2012-06-15]. (ang.).
- Lucjusz I, papież.. DEON. [dostęp 2012-06-15]. (pol.).