Lucjan Kulikowski
Lucjan Kulikowski (ur. 19 listopada 1894[1], zm. 15 września 1939) – kapitan obserwator Wojska Polskiego II RP, kawaler Orderu Virtuti Militari.
| |
 kapitan obserwator
| |
| Data urodzenia |
19 listopada 1894 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
do 1939 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki |
14 eskadra wywiadowcza |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
.svg){kind=small}
Życiorys
edytujLucjan Kulikowski był absolwentem Oficerskiej Szkoły Obserwatorów Lotniczych w Warszawie. Uczestniczył w wojnie polsko-radzieckiej w 1920 roku w 14 eskadrze wywiadowczej i 21 eskadrze niszczycielskiej. 28 stycznia 1921 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w wojskach lotniczych, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej[2].
1 czerwca 1921 pełnił służbę w Oficerskiej Szkole Obserwatorów Lotniczych, a jego oddziałem macierzystym był 1 pułk lotniczy[3]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 25. lokatą w korpusie oficerów aeronautycznych. Jego oddziałem macierzystym był nadal 1 pułk lotniczy[4]. W 1924 był już w rezerwie. Posiadał przydział w rezerwie do 1 pułku lotniczego[5][6]. W 1934, jako oficer rezerwy pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział w rezerwie do 5 pułku lotniczego w Wilnie[1].
W 1936 roku został przeniesiony do 6 pułku lotniczego we Lwowie. Pełnił tam stanowisko zastępcy kwatermistrza. Zginął 15 września 1939 roku w czasie bombardowania Siechowa.
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 434[7]
- Polowa Odznaka Obserwatora nr 60 – 11 listopada 1928 roku „za loty bojowe nad nieprzyjacielem w czasie wojny 1918-1920”[8]
Przypisy
edytuj- ↑ a b Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 159, 670.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 12 lutego 1921 roku, s. 265.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 351, 723, tu podano, że urodził się 19 listopada 1894.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 245, tu także podano, że urodził się 19 listopada 1894.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 928, 950.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 849, 870.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 928.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928 roku, s. 435.
Bibliografia
edytuj- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Olgierd Cumft, Hubert Kazimierz Kujawa: Księga lotników polskich poległych, zmarłych i zaginionych 1939-1946. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07329-5.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w Wojnie Obronnej 1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1982.