Koza złotawa

Koza złotawa
	Sabanejewia aurata
	(De Filippi, 1863)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Podgromada	nowopłetwe
Infragromada	doskonałokostne
Nadrząd	otwartopęcherzowe
Rząd	karpiokształtne
Rodzina	piskorzowate
Rodzaj	Sabanejewia
Gatunek	koza złotawa
Synonimy
	Cobitis aralensis Kessler, 1877; Cobitis aurata De Filippi, 1863; Cobitis aurata bosniaca Karaman, 1963; Cobitis hohenackeri Kessler, 1877; Cobitis montana Vladykov, 1925; Cobitis aurata radnensis Bănărescu, Müller & Nalbant, 1960; Sabanejewia aurata aurata (De Filippi, 1863);
	Cobitis aralensis Kessler, 1877; Cobitis aurata De Filippi, 1863; Cobitis aurata bosniaca Karaman, 1963; Cobitis hohenackeri Kessler, 1877; Cobitis montana Vladykov, 1925; Cobitis aurata radnensis Bănărescu, Müller & Nalbant, 1960; Sabanejewia aurata aurata (De Filippi, 1863);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Multimedia w Wikimedia Commons

Koza złotawa^[3] kózka złotawa^[3] (Sabanejewia aurata) – gatunek słodkowodnej ryby karpiokształtnej z rodziny piskorzowatych (Cobitidae).

Występowanie

Europa Środkowa i Azja.

Żyje w szybko płynących rzekach, zarówno płytkich jak i głębokich. Chętnie chowa się między kamieniami.

Opis

Ciało wydłużone i bocznie spłaszczone. Głowa mała, stanowi około 21% długości całkowitej ciała. Oczy małe, wysoko osadzone na głowie. Otwór gębowy mały, dolny, otoczony trzema parami wąsików: pierwsza leży pośrodku wargi górnej, druga nieco dalej, a trzecia, najdłuższa (jej końce mogą sięgać do połowy średnicy oka), znajduje się w kącikach otworu gębowego. Pod okiem dwudzielny, silny kolec, grubszy niż u kozy pospolitej. Ciało pokrywają małe łuski, których długość jest mniejsza niż szerokość. Za płetwą grzbietową po obu stronach jest kil skórny, szczególnie wyraźnie widoczny w części grzbietowej. Wszystkie płetwy lekko zaokrąglone, tylko ogonowa jest prawie równo ścięta. Na wewnętrznej części 2 promienia płetw piersiowych występuje okrągła płytka kostna zwana płytką Canestriniego.

Ciało koloru jasnożółtego. Wzdłuż grzbietu ciągnie się rząd średnio 12–13 ciemnych, dużych, brązowych plam. Podobne plamy w liczbie od 9 do 18 tworzą rzędy po bokach ciała. Plamy te są nieregularne lub prawie kwadratowe. Między szeregiem plam grzbietowych i bocznych ciało jest gęsto pigmentowane w drobne, nieregularne, porozrzucane ciemne plamki, które pokrywają także głowę i pokrywy skrzelowe. Brzuch i dolne partie głowy jaśniejsze, prawie białe. Płetwy koloru żółtawego. Płetwy grzbietowa i ogonowa pokryte rzędami drobnych, ciemnych plamek, tworzących odpowiednio 3–4 i 4–6 pasów w poprzek. Przy nasadzie płetwy ogonowej znajdują się dwie wyraźne, ciemne plamy, które czasami leżą blisko siebie.

Odżywianie

Żywi się fauną denną.

Ochrona

Na terenie Polski wszystkie gatunki piskorzowatych (kozowatych) są objęte ścisłą ochroną gatunkową^[4].

Zobacz też

Przypisy

↑ Sabanejewia aurata, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ Sabanejewia aurata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ ^a ^b Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973 (występuje pod synonimiczną nazwą łacińską )
↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 12 października 2011 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2011 r. nr 237, poz. 1419)

Bibliografia

Mały słownik zoologiczny: ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976.
Sabanejewia aurata aurata. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 6 czerwca 2009]

[itis-1] Sabanejewia aurata, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] Sabanejewia aurata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[KRR/s-3] Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973 (występuje pod synonimiczną nazwą łacińską )

[RMS2011-4] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 12 października 2011 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2011 r. nr 237, poz. 1419)

[3]