Komsomolskaja prawda

W czasach radzieckich był to oficjalny organ prasowy Komsomołu, młodzieżówki KPZR^[3]. Z czasem gazeta urosła jednak do rangi największego i najbardziej opiniotwórczego dziennika w ZSRR. „Komsomolskaja Prawda” została odznaczona dwukrotnie Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy (1950 i 1957), Orderem Lenina (1930), Orderem Rewolucji Październikowej (1975) i Orderem Wojny Ojczyźnianej (1945)^[4]. Na początku lat 90. jej nakład przekraczał 22 miliony egzemplarzy (rekord zapisany w Księdze Guinnessa), jakkolwiek wpływ na ten wynik miała charakterystyka gospodarki centralnie planowanej i obowiązkowe prenumeraty od szkół oraz zakładów przemysłowych^[2].

Po rozpadzie Związku Radzieckiego gazeta przeszła znaczne zmiany techniczne, merytoryczne i własnościowe. Wprowadzono kolor, reklamy oraz format tabloidowy^[5]. Po rozwiązaniu Komsomołu dziennik stał się własnością prywatnej spółki Media Partner, która z kolei należy do ESN Group, koncernu energetycznego kierowanego przez Grigorija Bieriozkina, blisko związanego z Gazpromem^[6]. Obecnie jest to gazeta prezentująca informacje polityczno-sensacyjne z dużą ilością wiadomości z życia gwiazd i show-biznesu^[5]. Na stronach dziennika dostrzegalna jest także silna nostalgia za czasami Związku Radzieckiego. Nadal na każdym wydaniu drukuje się miniatury orderów, jakimi gazeta została odznaczona w czasach radzieckich.

• Aleksandr Slepkow (1925)
• Aleksandr Martynowski (1925–1928)
• Iwan Bobryszew (1929)
• Andriej Troicki (1929–1932)
• Władimir Bubiekin (1932–1937)
• Nikołaj Michajłow (1937–1938)
• Boris Burkow (1941–1948)
• Dmitrij Goriunow (1950–1957)
• Aleksiej Adżubej (1957–1959)
• Jurij Woronow (1959–1965)
• Boris Pankin (1965–1973)
• Lew Kornieszow (1973–1978)
• Walerij Ganiczew (1978–1980)
• Giennadij Sielezniow (1981–1988)
• Władisław Fronin (1988–1995)
• Walerij Simonow (1995–1997)
• Władimir Sungorkin (1997–2022)^[7]

Po rozpadzie ZSRR w latach 90. XX w. powstały rosyjskojęzyczne „Komsomolskaja Prawda w Ukrainie” (wydawana od 1996 r., w 2016 roku w wyniku dekomunizacji zmieniła nazwę na „KP w Ukrainie”^[8]), „Komsomolskaja Prawda w Biełorussii” (wydawana od 1999 roku) oraz „Komsomolskaja Prawda Mołdowa”^[9].