Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Leonarda w Pajęcznie

Obecna świątynia została wzniesiona w latach 1748-1753 dzięki staraniom księdza Franciszka Dziurkiewicza, oficjała i prepozyta wieluńskiego. Uroczyście poświęcił (konsekrował) ją w dniu 11 sierpnia 1754 roku biskup chełmski Walenty Franciszek Wężyk. Kościół był wybudowany w stylu renesansowym, wnętrze natomiast reprezentowało styl rokokowy. W centrum był umieszczony ołtarz główny ozdobiony obrazem Najświętszej Maryi Panny Pajęczańskiej. Obok znajdowały się dwa ołtarze: Pana Jezusa Ukrzyżowanego i św. Józefa oraz dawny ołtarz św. Leonarda znajdujący się w kaplicy bocznej. Po pożarze w 1810 roku kościół został odbudowany przez księdza Józefa Paulickiego w latach 1810-1823. Podczas okupacji niemieckiej zniszczone zostało wnętrze świątyni i pozbawione paramentów. Budowla została odnowiona na zewnątrz i wyposażona w niezbędne utensilia przez księdza Stanisława Nejmana. Pod koniec XX wieku w zmodernizowanym prezbiterium został wybudowany stały ołtarz, dzięki któremu liturgia została dostosowana do wymogów soboru Watykańskiego II. W ołtarzu głównym jest umieszczony słynący łaskami obraz Najświętszej Maryi Panny Pajęczańskiej Matki Kościoła namalowany w XVI wieku. Na wizerunek ten zostały nałożone papieskie korony przez kardynała Stanisława Nagy w dniu 28 maja 2005 roku. W dniu 31 maja 2010 roku, tj. ustanowienia świątyni Sanktuarium Eucharystycznym została wprowadzona w niej całodzienna adoracja Najświętszego Sakramentu^[3].