Kazys Škirpa
Kazys Škirpa[a] (ur. 18 lutego 1895 w Sałotach koło Birż, zm. 18 sierpnia 1979 w Waszyngtonie) – litewski wojskowy i dyplomata, attaché wojskowy w Berlinie oraz litewski poseł w II RP i III Rzeszy, działacz emigracji litewskiej w USA.
Data i miejsce urodzenia |
18 lutego 1895 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Poseł Litwy w Polsce | |
Okres |
od marzec 1938 |
Poprzednik |
funkcja utworzona - nawiązanie stosunków dyplomatycznych |
Następca |
Życiorys
edytujW 1915 ukończył gimnazjum w Mitawie, dalej kształcił się w Instytucie Handlowym w Petersburgu. Rok później ukończył szkołę wojenną w Peterhof, następnie studiował na fakultetach i uczelniach wojskowych w Zurychu, Kownie i Brukseli (1921–1925).
Od 1920 do 1921 posłował na Sejm Ustawodawczy Litwy. W grudniu 1926 sprzeciwił się wojskowemu zamachowi stanu. Mimo tego rok później rząd nacjonalistyczny wysłał go jako attaché wojskowego do Berlina, którym pozostał do 1937, kiedy mianowano go przedstawicielem Litwy przy Lidze Narodów.
Po nawiązaniu stosunków dyplomatycznych z Polską w marcu 1938, wymuszonych przez polskie ultimatum wobec Litwy, litewski poseł w Warszawie (do grudnia 1938)[1], następnie oficjalny przedstawiciel Litwy w Berlinie.
Po okupacji terytorium Litwy przez Armię Czerwoną (VI 1940) i aneksji Litwy przez ZSRR pozostał w Niemczech, gdzie skupił wokół siebie grono litewskich działaczy niepodległościowych. Po Ataku Niemiec na ZSRR w czerwcu 1941 wybrany szefem rządu niepodległej Litwy – władze niemieckie nie pozwoliły mu jednak przedostać się do Kowna.
Po 1945 pozostawał na emigracji – najpierw w Paryżu i Irlandii, gdzie wykładał język rosyjski, od 1949 w USA.
Uwagi
edytuj- ↑ W polskiej prasie przed 1939 przedstawiany jako „Kazimierz Skirpa”. Poseł Litwy na Zamku Królewskim w Warszawie. „Wschód”. Nr 81, s. 6, 20 kwietnia 1938.
Przypisy
edytuj- ↑ Na tym stanowisku podpisał polsko-litewską umowę o komunikacji kolejowej. Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Litewską o komunikacji kolejowej, podpisana w Warszawie 25 maja 1938 r. (Dz.U. 1938 nr 44 poz. 363)