Karl Landsteiner
Karl Landsteiner (ur. 14 czerwca 1868 w Baden, zm. 26 czerwca 1943 w Nowym Jorku) – austriacki lekarz patolog i immunolog, laureat Nagrody Nobla w 1930 roku.
| |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor | |
| Specjalność: patologia, immunologia | |
| Alma Mater | |
| Uczelnia |
Uniwersytet Wiedeński, |
| |
| Odznaczenia | |
| |
| Nagrody | |
Życiorys
edytujW 1891 ukończył studia medyczne na Uniwersytecie Wiedeńskim[1][2]. Po studiach chemicznych w Niemczech u Emila Fischera oraz w Szwajcarii u niemieckiego chemika Arthura Hantzscha, Landsteiner powrócił do Wiednia[3], gdzie w 1896 został asystentem Maxa von Grubera w Instytucie Higieny[1]. W latach 1898–1908 pełnił funkcję asystenta w uniwersyteckim Zakładzie Anatomii Patologicznej w Wiedniu[1]. W 1911 otrzymał nominację na profesora anatomii patologicznej na Uniwersytecie Wiedeńskim[1][2][3]. W 1922 przeniósł się do USA i przyjął stanowisko w Instytucie Rockefellera w Nowym Jorku, pozostając tam do śmierci[1][2].
W 1901 roku odkrył, że w krwinkach czerwonych występują dwa antygeny, które warunkują zjawisko aglutynacji (zlepiania się krwinek) w zetknięciu z przeciwciałami obecnymi w osoczu krwi grup o odmiennej strukturze antygenowej. Na podstawie tych obserwacji wyróżnił trzy grupy krwi (A, B oraz 0, którą on sam początkowo oznaczał jako C), za co otrzymał w 1930 roku Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny[1][2][3]. W 1940 roku z Alexandrem Wienerem odkrył czynnik Rh[1][2][3].
W 1932 roku został członkiem Narodowej Akademii Nauk w Waszyngtonie[4]. W 1946 roku został pośmiertnie uhonorowany przyznaniem Nagrody Laskera w dziedzinie badań klinicznych[5].
Zobacz też
edytuj- Ludwik Hirszfeld – polski immunolog również prowadzący w podobnym czasie pionierskie badania nad grupami krwi i aglutynacją
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g Karl Landsteiner – Biographical [online], The Nobel Prize [dostęp 2022-07-11] (ang.).
- ↑ a b c d e Landsteiner, Karl, [w:] A Dictionary of Scientists, Oxford University Press, 2003, ISBN 978-0-19-172683-5 [dostęp 2022-07-11] (ang.).
- ↑ a b c d Wulf von Bonin, Erich Bagge, Robert Herrlinger, Laureaci nagrody Nobla. Chemia, fizyka, medycyna, wyd. I, Warszawa: Wydawnictwo Iskry, 1969, s. 227 (pol.).
- ↑ Michael Heidelberger: Karl Landsteiner 1868–1943 (Biographical Memoir). National Academy of Sciences, Washington D.C, 1969. [dostęp 2016-06-14]. (ang.).
- ↑ Albert Lasker Award for Clinical Research [online], Lasker Foundation [dostęp 2022-07-11] [zarchiwizowane z adresu 2007-03-11] (ang.).